02

Als ik door de gang loop hoor ik mensen vragen wie ik ben, en andere mijn naam zeggen.
Ze waren me dus toch nog niet helemaal vergeten.
…shit, wat is het wachtwoord, ik wilde dat het zo stil mogelijk bleef dat ik er was aangezien er vast wel iemand zou doorlullen dat ik er was..
‘Molly’ sis zo zacht mogelijk het roodharige meisje kijkt om. kijkt me even onderzoekend aan. Misschien herkent ze met niet. Ik zwaai even kort als teken dat ik haar riep. Ze liep op me af en glimlachte toen. Ik gaf haar snel een knuffel ‘welkom terug’ zij ze vrolijk. ‘dank je.’ Antwoordde ik vlug. ‘wat is het wachtwoord?’ zei ik terwijl ik om me heen keek naar het kasteel, het was niks veranderd, gelukkig. ‘Fortuna Major, als het goed is, wa -‘. ‘dank je!’ kap ik haar af. Misschien wat onbeleefd, maar ik wilde de rest graag zien. Met 2 treden tegelijk liep ik de trappen op. Als ik boven aankom sta ik even stil en adem diep in.
‘ik moet wat aan.’… ‘mijn conditie gaan doen.’ Mompel ik puffend.
Als ik weet op adem ben gekomen en een hand door mijn haar heb gehaald. Loop ik naar het schilderij. ‘Fortuna Major’ zag ik, nog steeds wat zwaar ademend. ‘welkom terug’ zegt de dikke dame, en ze glimlacht ik glimlach even terug en stap dan door het gat.
Zoals verwacht zitten allen de Marauders in de Common Room.
Sirius is de enige die me opmerkt en begint met praten ‘Hallo, wie mag jij dan zijn?’ zegt hij. James en de rest kijken nu ook op. Sirius kijkt me aan met die vreselijke –nieuwe prooi blik- Zoals Lils en ik het noemde. Ik moest mijn best doen om niet in lachen uitgebarsten.
Maar ik hield mijn gezicht in de plooi . ‘o geloof me, je kent me wel’ zei ik, en ik hoopte zwaar dat we mijn stem niet herkende. Sirius grijnst. Waarom grijnst hij? O right ik zei dat ik hem kende, hij denkt waarschijnlijk dat het zo’n stomme versier truc was. ‘nee serieus ik ken jullie’. Zeg ik zo serieus mogelijk. ‘Tuuuurlijk’. Zegt hij, er niks van gelovend.
‘ja inderdaad, jij bent Sirius Black: Padfood. Hij is James Potter: Prongs. Hij is Remus Lupin: Moony, en hij is Peter Pettigrew: Wormtail’ zeg ik nu best geïrriteerd.
Hij kijkt me met open mond aan, en zegt: ‘wie ben je dan’. En hij kijkt me onderzoekend aan.
Was ik echt zo veel veranderd? Denk ik twijfelend.. ‘tja Black, dat ga ik jou of je vriendjes niet zeggen dussu, succes met raden.’ Zeg ik terwijl ik languit op de bank plof. Ik wil net mijn ogen sluiten als ik een deur open hoor gaan, en voetstappen, er loopt iemand van de trap.
Snel ga ik rechtop zitten en kijk in de vel groene ogen van Lily. ‘CHELS!!!!!’ Lily rent als en gek op me af. Snel ga ik staan en geef haar een stevige knuffel, na een paar seconden laten we elkaar los. ‘hoe wist je dat ik hier was?’ vraag ik aan haar met een glimlach. ‘ik hoorde je, en je spullen lagen er’ zegt ze vrolijk. ‘wacht, Chels als in Chelsa Snow?’ verpest Sirius het moment. Lily kijkt me vragend aan, ik maak een gebaar van: Later.
Breed grijnzend draai ik me om.