Hoofdstuk 52

Ik wordt langzaam wakker en kijk om me heen. Waar ben ik? Als ik beter kijk kom ik tot de conclusie dat ik in Peter’s kamer ben. Ik ben gister zeker met Peter meegegaan. Ik kijk naast me maar ik zie Peter niet. Hij zou vast al wakker zijn. Dan komt Peter de kamer ingelopen, in alleen zijn boxer. Hij is zo sexy nu. Een pijn scheut gaat door mijn hoofd en ik sluit mijn ogen. Met mijn hand ga ik over mijn voorhoofd heen. Het bed deukt in en Peter gaat zitten. Ik kijk hem aan en het enige wat is zie is bezorgdheid en teleurstelling. “Ik heb koppijn”zeg ik en laat me weer in het kussen, dat achter me ligt, vallen. “Dat krijg je als je te veel gedronken hebt. Je hebt een enorme kater. Je hebt te veel gedronken. Ik moest je stoppen en dat heb ik niet gedaan, sorry Aim.” “Doe normaal Peet. Ik heb gedronken en ik heb een kater, daar kan jij niks aan doen. Ik herinner me weinig van gister, heb ik wat gedaan?” Peter kijkt me weer aan en zijn gezicht staat nu boos. Oké ik heb wat gedaan, maar wat. “Je weet niks meer?” “Weinig.” “Je hebt me gister geslagen, Aim.” “Wat! Ik? Maar waarom?” “Ik wilde naar huis en Gwen had gevraagd of ik jou thuis wilde brengen. En ik ben zo aardig, dus deed ik dat, maar ik moest je eerst vinden. Je was de hele avond overal te bekennen behalve bij mij. Je dronk alsof je water aan het drinken was. Je stond te praten met mensen en ik trok je daarvandaan. Je werd boos, omdat je wilde blijven maar ik zei dat we echt naar huis moesten. Je werd alleen maar bozer en ik was zo verbaast. Ik heb je maar mee naar buiten getrokken en buiten stond Charlie. Zodra je hem zag, werd je bijna gek. Ik probeerde je te kalmeren maar in plaats daarvan werd je alleen maar bozer. Je hebt dingen tegen me gezegd, waardoor ik nu gekwetst ben. Dingen die ik niet nog een keer wil horen. Ik stond verstijft voor je en keek je alleen maar aan en toen sloeg je me. Recht in mijn gezicht en toen liep je weg. Ik bleef alleen maar staan en keek je na. Ik was razend maar kon je niet alleen op straat laten zwerven. Ik ben toen achter je aangelopen en je lag op de grond. Je was niet flauwgevallen, je was in slaap gevallen. Vraag me niet hoe, maar je lag te slapen. Ik heb je opgetild en naar mijn auto gedragen. Ik ben maar gelijk naar mijn huis gereden omdat ik je niet alleen thuis wilde laten, aangezien Ilja naar Bruno ging. Ik heb je in bed gelegd en ben toen zelf ook gaan slapen.” Peter stopt met zijn verhaal en ik zit strak voor me uit te staren. Ik heb Peter geslagen. Wat bezielde me gister. “Wat heb ik gister tegen je gezegd”is het enige wat er uit mijn mond komt. “Dat je me haatte en dat je nooit van met hebt gehouden en dat ook nooit zou doen.” “Het spijt me Peet. Ik meende het niet. Je kent me, ik kan niet tegen je liegen. Ik houd van je, dat weet ik.” “Dat weet ik ook maar het doet me wel pijn, Aim. Je stond tegen me schreeuwen, nadat je Charlie hebt gezien. Wat is er eigenlijk tussen jullie. Ik was gister op het strand niet blind hoor, ik weet wanneer je liegt.” Ik zucht even en kijk Peter aan. Ik moet het hem vertellen. Ik kan niet anders. “Er is wat tussen ons, ja. We hebben ruzie.” “Waarover?” “Ons. Ik en Charlie. We kunnen elkaar niet uitstaan.” “Ik dacht dat jullie vrienden waren.” “Niet meer. Er is iets gebeurd, maar ik wil het er nu niet over hebben.” “Vertel je het me nog wel een keer?” “Ja, alleen niet nu. Het spijt me echt van gister.” “Het is al goed. Krijg ik nog iets van je of blijf je daar zitten.” Ik glimlach even en ga zitten. Ik buig me naar Peter toe en geef hem een zoen. Dan voel ik mijn maag samentrekken en snel laat ik Peter’s lippen los. Ik ga snel het bed uit en ren naar de wc. Ik ben net op tijd op de wc, want als ik de deur open doe ga ik al gelijk over mijn nek. Ik houd me vast aan de wc en alles wat in mijn maag hoort, ligt in de wc-pot. Heerlijk dit. Not! Als ik denk dat alles eruit is, trekt mijn maag weer samen en voel ik weer alles naar boven komen. Dan wordt opeens mijn haar omhoog gehouden en ik kijk heel even achter me. Het is Peter die mijn haar vast heeft. Als er even niks uit mijn mond komt en ik even kan praten, zeg ik iets. “Dank je.” “Geen dank. Laat jij maar lekker alles in die pot vallen, beter dan over mij heen.” Ik lach even om Peter’s opmerken en geef dan weer over. Als ik in de gaten krijg dat er niks meer in mijn maag zit, ga ik op mijn knieën zitten. Peter laat mijn haar los en geeft me een doekje. Ik weeg mijn mond af en gooi die in de wc-pot. Peter trekt door en ik sta langzaam op. Ik loop weer naar Peter’s slaapkamer en laat me op het bed vallen. Peter komt ook de kamer weer ingelopen en gaat naast me liggen. “Ik voel me zo slecht. Gelukkig heb ik vandaag niks te doen.” “Uhm…” Ik kijk Peter aan en hij is helemaal rood. “Ik heb iets afgesproken met iemand voor vanavond.” “Wat”vraag ik. “Ik heb met iemand afgesproken, om vanavond samen te gaan eten, bij zijn ouders.” “Wie vroeg dat aan je?” “Charlie vroeg het gister op de bruiloft.” Ik kijk Peter met grote ogen aan. Dit kan je niet menen. Ik voel me echte niet lekker en ik heb geen zin in Charlie. “Wat!” “Sorry, Aim.” “Ik…” Voordat ik mijn zin afkan maken voel ik weer iets naar boven komen en ren ik weer naar de wc. Ik trek de wc open en alles komt eruit. Ik ga vanavond dus echt niet naar Charlie. Echt niet!