15. Just A Rabbit

Na een half uurtje lopen kijkt Kiara achter zich. Ze hoorde iets, iets ritselen! Wat zou het zijn? Kiara spitst haar oren. Wat lijkt de ochtend opeens eng in het donker. Al die vreemde geluiden, al die rare schaduwen en al die onbekende geuren… Kiara verstijfd van angst als ze overal op gaat letten. Een paar minuten later hoort ze wéér geritsel. Nét als ze aan die vreselijke wonden van Mar denkt en nét als ze aan de griezelige wolven denkt. Kiara draait zich abrupt om. Wat was dat? De struiken bewegen. Doodsbenauwd pakt Kiara een dikke stok voor het geval er een valse wolf uit de struiken rent en ze zich moet verdedigen. Kiara doet een paar stappen achteruit en op dat moment springt er iets uit de struiken, er ontsnapt een klein gilletje uit Kiara’s mond en ze struikelt achterover. Opeens verdwijnt de bange blik in Kiara’s ogen en schitteren pretlichtjes in haar ogen. Kiara schiet in de lag. Wie had dat ook verwacht? Er zit een klein, pluizig en lichtbruin konijntje nieuwsgierig naar Kiara te kijken. Wat een schatje, die zou Kiara wel mee willen nemen. Nóg een nieuwsgierig snoetje, en nóg een. Wat een lieverds. De mama huppelt ook nieuwsgierig tevoorschijn maar blijkbaar schrikt moedertje van Kiara en snel huppelen alle lieve konijntjes terug in de struiken. Kiara zet haar reis naar het dal voort, met een inmiddels al droge broek. Ze volgt de maan, de magische maan die haar naar een andere wereld brengt, een wereld waar ze écht alleen is, een magische wereld.