Hoofdstuk 7 ~ Jaylee McHall
Nog geen kwartier later waren we weer in club One.
Meteen zochten we de jongens en Leah.
Ik liep voorop en m’n oog viel op de blonde jongen die met Leah aan de bar zat te lachen.
“Daar zijn ze” riep Liam met een hardere stem in mijn oor.
Meteen sprintte ik op Leah af en vloog haar van achteren om de nek.
“Whaaaaaa” gilde ik in haar oor.
“Laat me nooit meer zo lang alleen jah!” riep Leah in mijn oor terwijl ze me een knuffel gaf.
“Jij wou hier blijven” ik keek haar verbaasd aan.
Wat was en nu weer gaande dat ze nog geen twintig minuten zonder me kon.
Even keek ik naar de blonde jongen die z’n ogen niet van Leah kon afhouden.
“Take your chance” fluisterde ik in Leah’s oor, net hart genoeg dat alleen zij me kon verstaan.
Ze keek me verbaasd aan en trok daarna ‘de blik’.
Aghr wat hate ik Duncan.
Door hem komt Leah dadelijk nooit meer aan een vent.
“Doe nu gewoon, hij is echt wel te vertrouwen! Niet zo twijfelen gewoon doen!” sprak ik haar moed in maar toch keek ze me weer twijfelend aan.
“Moet ik het werk doen? Je weet dat ik het doe!” ik keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan.
Maar kreeg weer geen normale reactie.
Oke dan deed ik het wel.
“Zeg Liam stel je blonde vriend eens aan me voor.” Riep ik naar Liam die naast Niall stond.
“Deze hier?” vroeg hij wijzend naar de blonde jongen.
Ik sloeg mezelf met een hand in mijn gezicht.
“Nee die ene wat net die cocktail over mee heen gieten nu goed.
"Natuurlijk hem.”
De blonde jongen stak al uit zichzelf zijn hand uit.
“Jaylee toch? Ik ben Niall. Niall Horan leuk je te ontmoeten. Heb al veel over je gehoord.”
Ik keek Leah even verbaasd aan.
Wat had ze nu weer liggen vertellen.
Dat durft ze dan wel maar om even te flirten met Niall weer niet.
“Hi Niall” op dat moment kreeg ik een por in m’n zei.
“Oke! Je bent duidelijk nu hoepel jij maar lekker op ik doe het zelf al.”
Oke dat ging sneller dan verwacht.
Een kleine glimlach ontstond er op mijn gezicht. He he dat werd echt tijd.
Ik trok Liam aan zijn arm mee de dansvloer op.
“Laat die 2 maar even” zei ik in zijn oor terwijl ik begon te dansen.
Er verscheen een glimlach op zijn gelaat.
Damn. Die lach! Die jongen! Die mag er zeker zijn.
Reageer (1)
Snel verder!
1 decennium geleden