This is Halloween

'Wat was dat?' vroeg Romeo 'Wat?' vroeg ik op mijn beurt. 'Waarom moesten we opeens zo snel weg?'vroeg hij weer. 'Gewoon,' antwoordde ik en haalde mijn schouders op. 'Je kan m'n mouw nu wel weer loslaten hoor,' zei Romeo op een gegeven moment. 'Ik hou je mouw helemaal niet...' Ik werd stil. Ik had zijn mouw wel degelijk vast. Snel liet ik los. Hij rolde met zijn ogen. 'Waar gaan we nu heen?' vroeg hij. 'Er is een toffe CD winkel hier in de buurt,' zei ik. 'Zin?'
Romeo knikte. Op weg naar de winkel was Romeo bezig iets te nuriën. na een tijdje vroeg ik wat het was. 'This is Halloween van Danny Elfman,' zei hij. 'Dat is toch van Marilyn Manson,' zei ik. Romeo schudde zijn hoofd. 'Orspronkelijk was het van Danny Elfman maar Marilyn Manson én Panic at the disco hebben daar een cover van gemaakt én ze hebben het gebruikt in "The Nightmare Before Christmas"én als achtergrond muziekje voor Kingdom of Hearts,' 'Wauw, populair liedje. Maar waarom zit dát nu in je hoofd? Het is nog lang geen Halloween.' Romeo haalde ongeïnteresseerd zijn schouders op. 'Ik vind het gewoon een leuk nummer,' zei hij. 'Simpel,' zei ik zonder enige intonatie. 'Ik bén simpel,' zei Romeo met grote glimlach. 'Jij bent ingewikkeld ja.' 'Ik ben een weerwolf, geen mummie.' Ik keek hem stomverbaast aan. Hij lachte en ik rolde met mijn ogen. Hij was niet de meest slimste persoon in de wereld maar de meest vrolijke, na Beth dan.
'This is Halloween, this is Halloween
Halloween! Halloween! Halloween! Halloween!' klonk het zachtjes. Terwijl Romeo zachtjes zong staarden zijn ogen in de verte, alsof hij van deze planeet was verdwenen. Ik liet hem doen. Maar op een bepaald moment moesten we een straat over en hij liep gewoon door. Geschrokken greep ik ijn hand vast en trok hem terug. In mijn gedachten hoorde ik de banden van een auto gieren en een doffe klap. Ik zag Thomas weer voor me liggen op de straat. Toen ik naar Romeo keek waren zijn ogen gigantisch groot en zijn borstkas ging als een razende op en neer.