Sienna Burke

'Sienna! Sienna!' In de verte hoor ik iemand roepen, het warme lichaam van Louis onder mijn hood vertelt me dat hij het niet is dus ik leg me opnieuw gemakkelijk. Dan vliegt de slaapkamer deur open.
'Sienna? Oh shit...' Harry? In mijn slaapkamer? Mijn ogen vliegen open.
'Harry, ik euhm...' Zeg ik terwijl ik met het deken voor me naast Louis ga zitten.
'Nu begrijp ik beter waarom Simon ons allemaal wilt spreken.' Zegt hij zacht.
'Huh?' Zeggen Louis en ik in koor.
Harry zucht. 'Ik moest jullie komen halen maar ik kon Louis niet vinden dus kwam ik eerst jou maar halen. Nu weet ik waarom Louis niet thuis is.' Zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. 'In ieder geval, Simon heeft mij en Liz betrapt in het ziekenhuis.'
'Hoe is het eigenlijk met Liz?' Onderbreek ik hem.
'Het was even spannend maar ze komt er wel doorheen. Simon heeft trouwens gevraagd om daar af te spreken omdat Liz zich niet kan verplaatsen.' Ik knik.
'Zoals ik al zei.' Gaat Harry onverstoorbaar verder. 'Heeft Simon ons betrapt. Hij kwam kijken hoe het met Liz was en heeft ons in een liefdevolle positie aangetroffen. We waren niet aan het kussen ofzo maar hij heeft ons aan een waar kruisverhoor onderworpen en wij zijn eerlijk geweest. Simon zei: het is ook altijd hetzelfde met jullie, zorg maar dat iedereen hier vanmiddag is. Dus bij deze...'
'Zou het kunnen dat hij het van ons weet?' Vraag ik meer aan mezelf dan aan de jongens. 'Zou kunnen.' Antwoord Louis voor hij een kus in mijn haren drukt.
'Oh ja, sorry voor mijn reactie van daarnet.' Zegt Harry. 'Ik denk dat ik het gewoon niet had zien aankomen.' Ik begin te lachen. 'Toch niet omdat ik met Niall gekust heb op missie zeker?' 'Dat heeft inderdaad wel voor verwarring gezorgd.' 'Harry! Wat had ik anders moeten doen? Ik had ook ruzie kunnen maken maar dan hoorden we niets meer van de omgeving.' 'Je hebt gelijk.' Geeft Harry toe. 'En toch vond ik het niet leuk.' Zegt Louis met een pruillip.' 'Ooooh.' Zeg ik en druk een zacht kusje op zijn lippen als beloning.
'Oké, ik zou zeggen get a room maar euhm... ja, ik ben hier binnengekomen.' Zegt Harry waarop Louis en ik beginnen lachen.
'Tot vanmiddag?' Vraagt Harry voor hij de deur weer sluit.
'Tot vanmiddag. En doe de groetjes al maar aan Liz.' Zeg ik.

De deur is nog maar net dicht of Louis wrijft over mijn blote rug.
'Nu we toch wakker zijn, wat denk je van een nieuwe ronde?' Ik glimlach. 'Alleen als het net zo goed zal zijn.' Fluister ik in zijn oor voor ik hem overstelp met kussen. 'Voor minder gaan we niet babe.'
Babe, wat klinkt dat toch fantastisch. Ik laat de liefde nog niet helemaal winnen en onderbreek een fantastische kus. Verbaasd kijkt Louis me aan. 'Gewoon een alarm zetten zodat we niet te laat zijn straks.' Zeg ik om hem gerust te stellen.
Terwijl ik het alarm zet kan Louis niet van me blijven. Ik gooi de gsm bijna op het kastje om me helemaal te laten gaan.

Achteraf moet ik toegeven dat dit zelfs nog beter was. 'Wacht maar tot ik je hele lichaam vanbuiten ken.' Fluistert Louis hijgend.
Ik ril van genot. 'Kan dit dan nog beter worden?' Louis' ogen stralen na dit compliment en we verdrinken in elkaars ogen. Langzaam sluit ik de mijne en druk mezelf dicht tegen me aan. Ik bijt in zijn oor en zeg: 'Kus me alsof het de laatste keer zou zijn.' Even kijk Louis me angstig aan maar als hij ziet dat ik het gewoon als uitdaging bedoel laat hij zich helemaal gaan. Dit kan ik echt niet meer missen. Wat Simon straks ook zegt, ik kies voor Louis aan mijn zijde.