25. ziekenhuis, alweer

Zijn handen waren overal.
In mijn nek, op mijn buik, mijn benen,...
ze voelden heerlijk aan.
De dokter zijn handen gingen richting mijn Bh-sluiting.
Hij wou het net opendoen... en er werdt op de deur geklopt.
Er was altijd wel iemand die ons moest storen.
We gingen allebei recht zitten.
'Binnen' klonk het vanuit Carlisle zijn richting.
Het was Emmett.
'Ik hoop dat je een HEEEELLE goede reden hebt' zei ik snauwend richting Emmett.
Ik was duidelijk pissed.
'Wel ,ik hoop het toch' Emmett was op zijn tenen getrapt.
'Wat is er Emmett?' vroeg Carlisle
'Bella is van de trap gevallen en ze bloed nogal hevig uit haar hoofd.'
'Breng iedereen naar buiten. Ga zo ver mogelijk het bos in en bel ondertussen 911'
Carlisle klonk serieus.
Emmett strompelde de trap af terwijl hij iedereen riep om naar buiten te gaan.
Terwijl hij dat deed, hoorde ik hem ook nog bellen met het ziekenhuis.
Carlisle was al naar de trap gegaan om te zien hoe het met Bella was.
Ik volgde.
Blijbaar hadden Emmett en Edward ze al in de zetel gelegd.
Carlisle had al zijn koffer genomen en was volop bezig met Bella onderzoeken.
Ik hoorde de ambulance al aankomen en ging buiten op de trappen aan de voordeur gaan staan.
De geel met witte wagen stote voor het huis, ik ging aan de kant zodat de dokters makkelijk naar binnen konden gaan.
Ik hoorde ze praten en ik hoorde Carlisle allemaal ingewikkelde doktertermen gebruiken.
Ik ging terug naar binnen.
Ze hadden Bella al op een brancard gelegd, ze werd langzaam wakker.
Carlisle begon tegen haar te praten.
'Hey, Bella'
ze probeerde te antwoorden, maar dat lukte niet.
'Zeg mar niets. Je bent van de trap gevallen en je bloed nogal hevig uit je hoofd. We brengen je nu naar het ziekenhuis.
Zei hij.
'Zal ik Charlie bellen?' vroeg ik aan Carlisle.
Tevergeefs.
Hij had meer oog voor Bella dan voor mij.
'Ik ben vanavond terug, ok? Ruim dit ondertussen op en bel de anderen op om te zeggen dat de kust weer veilig is.'
hij zei het zo gehaasd.
Binnen enkele seconden was de ambulance al weer weg.
Gelukkig had ik geleerd van Carlisle om de geur van mensenbloed op de achtergrond te houden.
Dat maakte het gemakkelijker om de boel op te ruimen.
Ik pakte mijn mobieltje en belde Alice op.


Ik weet dat het lang heeft geduurd en een hele grote sorrry daarvoor.
Khad geen inspiratie enzo maar nu daus wel
en is er (eindelijk) een nieuw deeltje :p
kzal ook probere oom morgen eentje te schrijve ^^
veel leesplezier<3