3. Mama

Als mn moeder eindelijk maar toch thuis komt, ben ik bezig met mijn huiswerk, maar mijn hoofd zit nog steeds bij Laura. Tijdens het eten merkt mn moeder dat ik afwezig ben en minder eet dan normaal
“wat is er toch meid! Je bent zo stil, zit je iets dwars?”
“nee hoor mam, ik voel me gewoon niet zo lekker” lieg ik, ik voel me prima, maar ik wil niet vertellen wat er is.
”weet je zeker dat er verder niets is?” ze kijkt me bezorgd aan.
“jaha mam, het gaat verder prima”
Ik krijg geen hap door mijn keel en wordt steeds zenuwachtiger. ‘wat als Laura me lelijk vind, of dat ik morgen iets verkeerds vraag en ze dicht klapt.’
“oja mam? Is het goed dat ik morgen met vrienden de stad in ga en dan naar de bios?
Ik durf haar niet aan te kijken, bang dat ze doorheeft dat het niet waar is wat ik zeg, maar ze zegt:
“als je je daar niet te ziek voor voelt moet je dat doen! Het is al veelte lang geleden dat je iets leuks hebt gedaan.
Meteen voel ik me schuldig dat ik niet durf te vertellen met wie ik echt ga, maar ze zou flippen als ze wist dat ik op meisjes val. En er is toch al zoveel wat ze niet van me weet, dingen die ik nooit vertelt heb. ‘Ze kent me eigenlijk niet eens meer en heeft echt geen idee waar ik mee moet dealen’