2.Thuis

Als ik thuis ben kan ik nergens anders meer aan denken, ’haar zachte armen die ze verlegen om me heen sloeg. Ik vraag me af hoe het is om met haar te zijn.’ Dan schiet er ineens door me heen hoe ze schrok toen ik haar vroeg of ze was gevallen, ’wat zou er echt gebeurd zijn? Ik weet het niet, maar vragen zal ik niet weer. Er was zoveel pijn in haar ogen te zien en als ze het er wel over wil hebben moet ze het zelf aangeven.’ Dan voel ik mijn telefoon trillen, ’zou het Laura zijn?’

’ze is echt heel onzeker, hoe kan ik haar nou vergeten’ snel stuur ik terug:

Hey meid! Tuurlijk weet ik nog wie je bent, hoe kan ik jou nu vergeten nou ik dacht tegen 3 uur bij het station? Xx

Het duurt lang voor ze reageerd. Ik wordt met de minuut zenuwachtiger en mn gedachten slaan weer op hol. ‘wat nou als ze niet op meisjes valt, of dat ze mij niet wil.’ ik wordt steeds een beetje banger, hopend dat ze snel reageerd. ‘oke, amber take a break, kom tot rust man ze is vast gewoon even bezig’ Ik loop naar buiten en steek een sigaretje op, meteen gaan mn gedachtes weer naar Laura. ‘zou ze ook roken? Of zal ze het vies vinden? ‘ Ineens merk ik dat mijn telefoon nog binnen ligt. Ik rook snel door en ren dan weer naar binnen.