Good morning!!

Een lichtroze lucht is zichtbaar door het raam van mijn slaapkamer. De zon begint langzaam op te komen en ik vervloek mezelf dat ik gisteren te lui was om het gordijn toe te doen. Met een zucht draai ik me om en trek mijn deken tot onder mijn nek. Met één oog kijk ik snel op mijn wekker om te zien hoe laat het is. De cijfers geven aan dat het nog te vroeg is om op te staan. Er valt toch niets te doen vandaag. Het verjaardagsfeestje is nu al een week geleden en Kai heeft nog altijd niets van zich laten horen. Ik maak me er al lang geen zorgen meer over. Na nog een half uurtje in bed te liggen besluit ik dan toch om op te staan. Buiten zie ik dat de eerste sneeuw is gevallen. Alles is bedenkt in een dun, wit laagje. Het zorgt voor een sprookjessfeer. Heel mooi om naar te kijken maar veel te koud om buiten te komen. Wanneer ik in de keuken kom zie ik het briefje dat mama voor mij heeft achtergelaten, samen met een schaal vers gebakken koekjes. Ze heeft vandaag de vroege shift in het ziekenhuis en zal voor het avondeten terug thuis zijn. Ze vraagt wel of ik even wat boodschappen wil gaan doen voor het avondeten. Met een koekje in mijn mond loop ik terug naar mijn kamer. Ik wil eerst een douche nemen voordat ik ook maar iets ga doen. Op mijn broer moet ik niet rekenen, hij is met vrienden een weekend naar de Ardennen. Douchen is de laatste tijd één van mijn favoriete bezigheden geworden. Je hebt dan tijd. Tijd om te denken, om te ontspannen, te piekeren, te dromen. Je hebt wat tijd voor jezelf. Deze keer besluit ik om te ontspannen. Het is een mooie dag, ik heb geen dingen gepland, behalve dan de boodschappen en voor de rest ben ik alleen thuis. Beter dan dit kan het niet worden.
Op de bank lig ik languit na te genieten van een heerlijke douche in een dikke roze badjas. De zachte stof voelt aangenaam op mijn huid. Door de boxen klinkt het prachtige geluid van een piano en een viool. Vanop de bank heb ik uitzicht op de keuken. Mijn knorrende maag vertelt me dat ik ernaartoe moet gaan om ontbijt te maken. In de koelkast vind ik veel lekkers terug, maar niets wat ik nu zou willen opeten. Na een paar andere kasten te doorzoeken, eindig ik met een boterham met choco. In plaats van mijn gebruikelijke thee besluit ik om een warme chocomelk te maken. Ik ben duidelijk in een chocoladebui vandaag. Vanuit het keukenraam zie ik de zon fel schijnen en de lucht is nu felblauw. Snel ruim ik alle rommel op die ik heb gemaakt tijdens het ontbijt en ga naar boven om me klaar te maken. Zoals altijd sta ik veel te lang voor een open kast voordat ik kan kiezen wat ik wil dragen. De zon schijnt, er is geen wind, het gaat niet regenen en het is zoals altijd in de winter, ijskoud. Dat betekent je lekker warm aankleden met veel laagjes. Een donkerbruine skinny broek. Daarboven een simpel wit topje, een strak wit bloesje en een warme, witte, coltrui. Afwerken met lange sokken die ik onder mijn broek verstop, enkelbotjes met een hak en wol vanbinnen en natuurlijk niet te vergeten, een sjaal met bijpassende muts en handschoenen.
Tevreden kijk ik in de spiegel. Dit zou warm genoeg moeten zijn om naar de winkel te kunnen wandelen. Beneden neem ik snel mijn handtas van de kapstok, samen met nog een mooie, getailleerde winterjas. Ik controleer nog snel even of ik mijn huissleutel, mp3 en het boodschappengeld mee heb voor ik de deur uit ga.