H4

'Cat? Waar denk je aan?' Ik keek op. Alice, die tegenover me aan het tafeltje van het restaurantje waar we aten zat, trok haar wenkbrauwen op. 'Lekker geslapen, zeker? Wat heb jij de hele nacht uitgespookt?' Ze schoot in de lach. 'En? Kan hij goed zoenen?' Ze porde me plagerig in mijn zij. Ik bloosde en keek naar mijn voeten. 'Nou...' begon ik. Ze liet me niet uitpraten. 'Lotte! Timothy! Hier!' brulde ze. Ik richtte mijn hoofd weer op, en zag twee mensen richting onze tafel lopen. Ik herkende inderdaad Lotte en Timothy, twee tieners van onze leeftijd die samen op vakantie waren hier, en waarmee ik redelijk bevriend was, met name door Alice. Ze kwamen bij ons zitten. Lotte had schouderlang blond haar, dat qua kleur eigenlijk wel wat van het mijne had, hoewel dat van haar altijd goed leek te zitten. Haar vriendje, Timothy, was een relatief tamelijk oninteressante bruine jongen, met veel gevoel voor humor. Lotte glimlachte. 'Hoi Alice! En, ehm... Catherine?' Ze keek me vragend aan. Ik schoot in de lach, wat geen goed idee was, aangezien ik net een slok van mijn water had genomen. 'Hé!' riep Alice zogenaamd verontwaardigd, maar ze lachte ook. 'Het is Cat, als je het niet erg vindt,' zei ik quasi-beleefd. Ze grinnikte. 'Al goed, Cat.' Ik knikte goedkeurend.
Lotte en Timothy besloten met ons mee te ontbijten, en bestelden ook. Toen het eten al bijna op was, richtte Lotte ineens haar hoofd op. 'Zeg, Cat. Wat hoor ik nou allemaal over jou en die sexy zwartharige gast? Hoe heet ie? Jason? Wel raar uitgesproken, zeg. Zijn ouders zijn knettergek. Maar wel mooi, want laten we eerlijk zijn, hij is een ontzettend lekker ding. Maar maak je geen zorgen, hoor,' zei ze snel, toen Timothy een protesterend geluid maakte. Ze lachte en gaf hem een kus op zijn wang. 'Jij zult altijd de knapste jongen op het strand blijven voor mij, hoor.' Hij lachte. 'Ben ik de enige die het opviel dat ze "de knapste jongen voor mij" zei? Nou, dat weet ik dan ook weer, hè?' Ze knipoogde naar hem. 'Daar zorg ik wel voor. Maarre, Cat? Hoe zit het?' Ik kuchte en staarde naar mijn broodje. Help. 'Ehm... Nou ja...' stamelde ik. Ik haalde diep adem. 'Ik vind hem leuk,' zei ik. 'Maar... ik maak me zorgen. Ik moet al bijna weer naar huis. Ik moet me niet te veel binden. Bovendien vindt hij me toch niet leuk,' voegde ik er zachtjes aan toe, en ik kon niet voorkomen dat mijn stem brak.
'Dat is niet waar!' zei een akelig bekende stem. Ik draaide me voorzichtig om in mijn stoel, en keek recht in het ontstelde gezicht van Jason. Lotte, Timothy en Alice stonden op. Lotte liep naar Jason en kuste hem op zijn wang. 'Graag gedaan hoor, schat,' zei ze lachend. Ze pakte Timothy's hand en ze liepen naar de deur, met Alice op hun hielen. Nu waren alleen Jason en ik nog over. Ik keek hem verward aan. 'Wat...' Hij gebaarde dat ik stil moest zijn. Zwijgend ging hij op Alice's lege stoel zitten. Hij liet zijn hoofd in zijn handen rusten, en keek me zo lang aan dat ik zeker wist dat er niets meer van me over was, dat ik als een klein hoopje as op mijn stoel lag, verschroeid door zijn intens trieste blik. De stilte was ongelooflijk. Hij kneep in zijn neusbrug, en haalde daarna een hand door zijn haar, zoals ik hem voor mijn gevoel al eindeloze keren had zien doen. 'Jason, ik... Heb je Lotte gevraagd om uit te horen? Waarom zou je...' Mijn stem stierf weg. Hij zuchtte en keek naar Alice's lege bord. 'Lotte, Timothy en Alice hebben ingestemd om je gevoelens voor mij tot op zekere hoogte te beoordelen, ja,' zei hij uiteindelijk. Hij keek op, met nog steeds dezelfde gekwelde blik in zijn schitterende ogen. 'Je hebt er nooit aan gedacht?' fluisterde hij. Het kostte hem duidelijke moeite om rustig te blijven. 'Je hebt nooit de... mogelijkheid gezien, dat ik misschien nog wel meer om je geef dan...' Hij zweeg. Ik fronste mijn wenkbrauwen. 'Jason, waarom zou je? Jij bent... wat je bent,' Ik wapperde vaag met mijn hand naar zijn fenomenale gelaat. Hij trok zijn wenkbrauwen op. 'En ik...' ging ik verder. 'Ik ben, nou ja... mezelf. Het is toch logisch dat ik dacht dat...'
Hij liet me niet uitpraten. Voordat ik wist wat er gebeurde, leunde hij opeens over de tafel heen, pakte mijn gezicht vast en drukte zijn lippen op de mijne. Ik was te overdonderd om iets te doen, anders dan me in mijn hoofd wel honderd keer afvragen of dit geen droom was, of ik echt in een leeg restaurantje gekust werd door een jongen waarvan ik niet gedacht had dat hij ook maar om me zou kunnen geven. Ik legde mijn ene hand op zijn wang, en vlocht de vingers van de andere door zijn haar. Ergens in mijn achterhoofd hoorde ik Lotte lachen, wat ongetwijfeld betekende dat ze door het raam aan het kijken was. Ik trok Jason's gezicht nog dichter tegen het mijne aan.