Hoofdstuk 131

Yuna
Anders moet Rowan het maar bij Naur doen?’ zegt Jack langzaam.
Ik kijk hem aan. ‘Je snapt toch wel dat Aiden dat geen goed idee gaat vinden he?’ roep ik uit.
‘Nee natuurlijk niet maar hij is wel het sterkste!’ zegt Ben rustig.
‘Dus je vindt het ook een goed idee?!’ roep ik met ogen zo groot als schotels.
‘Het is eigenlijk de enige manier’ antwoordt Ben.
Ik zucht een keer. Dit gaat een grote ramp worden. Ik zou het ook niet willen bij Xena.
Ik sta op. ‘Ik ga het hem niet zeggen!’ meld ik nog voordat ik de kamer uit loop de keuken in. Met een zucht laat ik me op een stoel zakken en kijk naar de tafel.

‘Al een oplossing gevonden?’ vraagt Aiden aarzelend terwijl hij de deur dicht doet.
‘Ja, maar je gaat het niet leuk vinden’ zegt Ben zachtjes.
‘Uhm.. en waarom dan niet?’ vraagt Aiden weer op zijn beurt met wat moeite.
‘Jack!’ roept Ben. En even later zie ik dat hij de kamer inloopt.
‘Wat is hier aan de hand?’ vraagt Aiden.
Voor mijn gevoel duurt het eeuwen voordat de jongens het gaan zeggen, dus besluit ik er heen te gaan.
‘We hebben een oplossing voor dat Rowan probleem’ zeg ik voorzichtig terwijl ik recht voor zijn neus sta.
Aiden zet een stap naar achteren en zo te zien gaat er van alles door hem heen.
‘Aiden? Gaat alles goed?’ vraag ik bezorgd en kijk hem aan.
‘Zeg het maar’ zegt Jack en kijkt Aiden strak aan.
‘We hebben je draak nodig’ zegt Ben en kijkt hem gespannen aan.
Het duurt even voor het tot hem doordringt, net als ik denk dat het misschien wel eens mee kan vallen worden zijn tanden zichtbaar klinkt er een laag gegrom.
Rowan is inmiddels naar beneden gekomen en staat met een grijns op zijn gezicht toe te kijken.
Zonder dat ik het in de gaten heb heeft Jack Aiden vast en sleurt hem mee naar buiten. Zo te horen verzet hij zich stevig, iets wat niet raar is. Ik zou hetzelfde doen.
Als het geschreeuw steeds minder hard te horen is staat Ben op en loopt hij samen met Rowan naar buiten. Ik daar in tegen ga zitten en kan alleen maar hopen dat Aiden het niet verprutst zodat we van Rowan af zijn.
Ik zit bijna tegen het plafond als ik Naur een keer hard hoor schreeuwen. Niet veel later komen de twee allebei weer binnen. Rowan met een tevreden uitdrukking op zijn gezicht, van Ben’s gezicht is daar in tegen niks af te lezen.
‘Zoals belooft ga ik er weer vandoor’ zegt Rowan terwijl hij nog even naar de kamer loopt voor wat spullen.
Ben gaat naast me zitten en zegt niks. Niet veel later staat Rowan weer voor onze neus.
‘Sorry nog voor de overlast, maar ik heb nu wel wat ik wilde’ grijnst hij. Hij loopt de kamer uit en roept nog een doei of iets dat daar op lijkt en dan gaat de deur met een klap dicht.
Na een paar tellen gaat de deur weer open en gaat Ben iets rechter zitten. In plaats van Rowan die we verwachten, staat Jack hijgend voor ons met verschillende wonden op zijn armen die samen gaan met blauwe plekken. Als ik achter hem kijk zie ik geen Aiden.
‘Het was alsof hij een knop omzetten’ bracht Jack na een tijdje uit.
‘Weet je waar hij is?’ roep ik geschrokken uit. Jack schud zijn hoofd, meteen schiet ik uit de stoel.
‘Wat wil je doen? Hem terug halen? Ik geloof niet dat hij daarvoor in de stemming is’ zegt Jack die in de stoel zakt.
‘Wie weet wat hij doet? Ik ga hem in ieder geval zoeken’ antwoord ik en loop het huis uit het bos in.
Inmiddels is het al donker aan het worden en ik zie of hoor nog steeds geen Aiden. Misschien is hij al wel terug? Laat ik het hopen. Ik loop nog een paar minuten en dan besluit ik terug te gaan.
Net als ik bij de rand van het bos aankom staat er een donkere schim voor me. Voordat ik eigenlijk pas echt kan schrikken zie ik dat het Aiden is die er als een doorweekte kat uitziet.