Hoofdstuk 130

Aiden
Rowan zit nog steeds op zijn kamer. Hem opsluiten heeft geen zin want hij is overduidelijk sterker dan wij. Ik zit een beetje stom voor me uit te staren terwijl Yuna, Ben en Jack een plan bedenken om van hem af te komen.
‘Gaat het een beetje?’ vraagt Yuna dan en komt naast me zitten.
‘Uhm… ja het gaat wel. Wat me dwars zit is die Rowan’ grom ik nu een beetje.
‘We proberen daar een oplossing voor te zoeken. Als je wil kun je ook mee denken’ zegt ze.
Ik knik een keer maar loop dan toch naar buiten. Even wat frisse lucht kan ook geen kwaad. Ik loop het pad af richting de weide waar Naur en Xena met elkaar aan het stoeien zijn. Ik leun tegen het hek aan en kijk lachend toe. Naur ligt op de grond en Xena staat trots boven hem. Hij lijkt het niet eens erg te vinden en laat Xena rustig haar gang gaan. Na een paar minuten merken ze dat ik er ben en komen ze allebei naar me toe gerend. Ze begroeten me vrolijk en laten zich uitgebreid door me aaien. Xena staat vrolijk met haar staart te zwiepen maar Naur loopt alweer ongeduldig heen en weer.
‘Dus je hebt geen tijd meer voor mij?’ roep ik naar hem en laat Xena weer gaan.
Naur snuift alleen maar een keer en rent dan achter Xena aan de wei door.

‘Al een oplossing gevonden?’ vraag ik aarzelend als ik de deur achter me dicht maak.
‘Ja, maar je gaat het niet leuk vinden’ zegt Ben en legt zijn boek weg.
‘Uhm.. en waarom dan niet?’ vraag ik een beetje moeilijk.
‘Jack!’ roept Ben en Jack staat in een seconde in de woonkamer.
Gespannen kijk ik van Jack naar Ben en weer naar Jack. Dan pas valt me op dat Yuna nergens te bekennen is.
‘Wat is hier aan de hand?’ vraag ik zonder mijn ogen van hun af te houden.
‘We hebben een oplossing voor dat Rowan probleem’ zegt Yuna en staat voor mijn neus.
Geschrokken zet ik een stap naar achter en luister naar waar Rowan is gebleven. Die zit nog op zijn kamer boven. Mijn hart bonkt in mijn keel en ik heb het idee dat dit totaal de verkeerde kant op zal gaan.
‘Aiden? Gaat alles goed?’ vraagt Yuna bezorgd en kijkt me aan.
De glans in haar blauwe ogen is totaal verdwenen en ook Jack heeft weer bloedrode ogen.
‘Zeg het maar’ zegt Jack en kijkt me strak aan.
‘We hebben je draak nodig’ zegt Ben en kijkt me gespannen aan.

Het duurt een paar seconde en dan valt alles op zijn plaats. Ze willen Naur gebruiken voor Rowan! Een grom ontsnapt uit mijn mond en mijn spieren spannen zich aan. Hoe kunnen ze dat nou doen? Waarom Naur? Ik laat nog een grom los en mijn hoektanden worden zichtbaar. Dan staat Rowan beneden in de kamer en kijkt me met een vuile grijns op zijn gezicht aan. Staan ze nu aan zijn kant? En Yuna dan? Is zij het er ook mee eens?
‘Breng hem weg’ hoor ik Ben mompelen tegen Jack.
Nog voor ik me kan verzetten word ik vast gegrepen en naar buiten gebracht. Ik probeer me te verzetten maar het lukt niet. Jack is altijd al sterker geweest.
‘Nee laat me los! Naur, Naur! Ga hier weg! Nu!’ brul ik tegen hem.
Mijn ogen zoeken naar mijn draak maar ik kan hem niet vinden. Hebben ze hem al te pakken? Grommend en slaand probeer ik me los te maken maar het lukt niet. Jack sleurt me het bos in en laat me niet los. In de verte hoor ik het geschreeuw van Naur en nu kan ik mezelf helemaal niet meer in bedwang houden. Ik weet me los te rukken uit Jack zijn greep en verwond hem daarbij behoorlijk. Geschrokken deinst hij terug en houd zijn handen beschermend voor zich. Hijgend en grommend sta ik voor hem. Waarom? Waarom Naur?
Ik draai me om en ren verder het bos in. Ik wil hier niet langer blijven met die monsters!
Ik schiet de bomen in en verplaats me zonder problemen in de richting van het grote meer. Het liefste zou ik me er in verdrinken maar helaas kan dat niet. Nog een paar meter en ik neem nog een aanloop. Ik laat me in het diepe meer vallen en zwem naar de bodem. Hoe dieper ik ga, hoe donkerder het word. Na een paar tellen kom ik ook geen vissen meer tegen en komt de bodem in zicht. Ik ga er op zitten en hou mijn adem in. Hoe konden ze me dit aandoen?