{5} Train - Orlando Lumberjack
{orlando}
De zon komt weer op, en de stralen schijnen door de ruit.
Langzaam sta ik op, en ik loop naar een andere zaal in de trein. we zijn op weg naar het capitool, maar we moeten nog 48 uur in de trein zitten voor we er geraken. Ik sla de deur open, en ik zie een supermooie zaal, tafels gedekt met glanzend bestek, alles tip top in orde, croissants en boterkoeken op tafel, koffie, alles is hier zo sjiek. "Goedemorgen." zeg ik. Ik zie Haymitch, onze coach zitten aan een tafel met Jordan.
"Hmm" hoor ik Haymitch zeggen. beter dan niks, wat Jordan zegt. Ik voel even in mijn zak, en ik besef dat het houten mini-boompje van Thomas en Simon nog in mijn zak zit. Ik zet mij aan de tafel, en ik merk dat er zelfs aardbeien en appelsiensap is. ik ben echt niet gewoon aan zulk eten.
in heel het ontbijt zeggen we niets tegen elkaar, daarna loopt Haymitch weg, en blijven Jordan en ik zitten.
"Hallo." zeg ik. maar ik krijg geen antwoord. "Hallo" probeer ik opnieuw. "Jordan was je naam, he?" vraag ik dan.
maar nog steeds zegt Jordan niets. "Veel andere gewoontens in het capitool dan in ons district he?" vraag ik.
maar Jordan vertikt het om antwoord te geven. "Goed dan." zeg ik. en het blijft even stil.
"Is dat alles van dankbaarheid?" vraag ik nog eens, maar nogaltijd op een aardige mannier.
Ik ga van tafel, en ik loop weg naar mijn slaapcoupe. onderweg kom ik Haymitch tegen.
"Een glasjje Rum?" hoor ik. "nee, dankje." zeg ik dan, ik zie dat Haymitch wat wankel loopt.
"Hoe heb jij de hongerspelen gewonnen?" vraag ik. "Hmmm." zegt Haymitch weer.
"Hoe?" vraag ik. "Door niet zo nieuwsgierig te zijn." zegt Haymitch dan. het is de eerste keer dat hij een correcte zin tegen me zegt.
"En hoe doe je dat dan?" vraag ik weer. "Zjjjlll zjl zjll." zegt Haymitch.
Ik besluit om verder te lopen, en ik ga neerzitten op mijn bed. Ik mis Thomas, een altijd leuk gezelschap, en de stoere Simon
is nu ook weg. hem mis ik veel. het klimmen op de rotsen, vuurtjes maken in het bos, wat jagen, houthakken..... al die dingen
doe ik nooit meer. of nooit meer voor mijn plezier. ik zal het nodig hebben in het wreed spel. als het nog een spel is
het ergste is dan nog Haymitch en Jordan, mij negeren. alles wat ze kunnen, is dat, alles.
waarom waarom waarom?
Reageer (1)
Goed beschreven! bijna zoals het boek
1 decennium geleden