Hoofdstuk 51

Peter en ik lopen de zaal in waar we nu een feestje hebben. De zaal is prachtig versiert en het eerst wat me opvalt is de taart. Die is echt super mooi en vast ook super lekker. Mijn maag begint te borrelen en ik sla snel mijn armen rond mijn middel. Peter kijkt me aan en schiet in de lach. “Honger schat?” “Ja.” “Kom dan gaan we even naar Charlie en Esther toe.” “Nee, dat wil ik niet. Ik ga wel naar mijn ouders.” “Oké, ik ga wel met je mee. Ik moet me trouwens nog aan jou ouders voorstellen.” “Laten we dat nu maar gelijk doen.” Ik pak Peter’s hand en trek hem mee naar mijn ouders. “Hé Aimee”zegt me vader als hij me ziet en ik geef hem een knuffel. Ik geef mijn moeder ook een knuffel en pak dan Peter’s hand weer beet. Mijn vader kijkt naar onze handen en fronst dan zijn gezicht “Aimee, moet jij mij iets vertellen”zegt mijn vader langzaam. “Ja”zeg ik en ik bloos. Peter slaat zijn arm om me heen en ik leg mijn hand tegen mijn borst. “Mam, pap. Die is Peter, mijn vriendje.” Mijn moeder kijkt me aan en lacht dan naar me. Ik kijk mijn vader aan en hij lacht ook. Dat betekent dus dat ze Peter beide hebben goedgekeurd. Gelukkig. “Leuk je te leren kennen”zegt mijn vader tegen Peter en geeft hem een hand. Peter schudt zijn hand en dan wilt hij mijn moeder een hand geven. “Ach, geen hand”zeg ze en geeft dan Peter drie zoenen op mijn wang. Peter wordt helemaal rood en mijn vader en ik lachen beide even. Peter slaat zijn arm weer om me heen en dan geef ik hem een kusje op zijn wang. Dan zie ik een flits en kijk op. Ik zie Ilja met een fotocamera staan. “Ik moet foto’s maken van alles, dus ook van jullie.” “Oké, kan je nog een foto maken?” “Ja natuurlijk.” “Kom pa en ma. Dan gaan we met z’n vieren op de foto.” Mijn moeder gaat naast Peter staan en mijn vader naast mij. We lachen alle vier en Ilja neemt weer een foto. “Die is leuk geworden”zegt Ilja en geeft me een lach voordat ze weer wegloopt. Peter kijkt me aan en ik geef hem een kus op zijn mond. Ik zie in mijn ooghoeken dat mijn vader naar mijn moeder loopt en samen lopen ze weg. Ik sla mijn armen rond Peter´s nek en haal mijn lippen van de zijne af. Mijn hoofd leg ik op zijn borstkas en samen bewegen we een beetje op de muziek. Ik sluit mijn ogen en geniet van dit moment. “Aimee, ik houd van je”zegt Peter zacht. Ik open mijn ogen en kijk hem aan. “Ik houd ook van jou”zeg ik met een glimlach en Peter geeft me een klein kusje op mijn mond. Dan haalt Peter zijn lippen van me af en kijk achter zich. Charlie staat achter hem en heeft hem waarschijnlijk aangetikt. “Wat is er”vraagt Peter. “Zou je het erg vinden als ik Aimee even van je overneem. Ik zou graag even met haar willen dansen.” Peter kijkt mij even aan en knikt dan. “Nee… Uhm… Ik moet even naar de wc”lieg ik. Waarom laat hij mij nou niet met rust? Eikel dat hij er is. Ik haat hem. “Dat kan je toch wel even ophouden”zegt Peter en ik kijk hem boos aan. Heeft hij niet in de gaten dat ik wil dat Charlie verdwijnt? Dan wordt mijn hand opeens vast gepakt en wordt ik meegetrokken door Charlie. Dan stopt hij met lopen en draai zich naar mij toe. “Waar ben je mee bezig”vraag ik boos. “Ik wil gewoon even met je dansen.” “Ben ik niet duidelijk tegen je geweest vanmiddag?” “Jawel. Ik wil gewoon heel even met je dansen.” “Vergeet dat maar. Ga maar lekker met Esther dansen.” Ik draai me om, om weg te lopen maar wordt dan aan mijn pols terug getrokken. Ik wordt snel terug getrokken en ik ben nu maar een centimeter van Charlie verwijdert. Onze gezichten zitten bijna tegen elkaar en ik kijk recht in zijn ogen. Zijn ogen waar ik al heel vaak in heb gekeken. Zijn ogen waar ik in kan verdrinken. Wat zeg ik nou allemaal. Ik moet weg hier. Waarom loop ik niet gewoon weg. Terug naar Peter. Nee, het lukt me niet. Charlie heeft me weer gevangen genomen in zijn ogen. Hij weet het. Hij weet dat ik zijn ogen niet kan weerstaan. Een nummer van Bruno Mars speelt af en ik luister naar de tekst. Charlie steek zijn hand een beetje uit, net zoals ze bij klassieke dansen ook altijd doen. Ik leg mijn hand in de zijne. Mijn rechter hand leg ik heel subtiel op zijn schouder en Charlie legt zijn linkerhand op mijn heup. Eerder op mijn onderrug. Hij duwt me een beetje naar zich toe en nu staan we tegen elkaar aan. Alleen onze hoofden zijn nu een stuk van elkaar verwijdert. Ik luister nog steeds naar het nummer en als ik na ga denken, kan deze tekst wel op mij en Charlie slaan. Charlie zingt zacht mee en ik luister ernaar. “That I should have bought you flowers and held your hand. Should have gave you all my hours, when I had the chance. Take you to every party, cause all you wanted to do was dance. Now my baby is dancing, but she’s dancing with another man.” Het enige wat ik doe ik hem aankijken. Wat wilt hij hier nou mee zeggen? Ik begrijp hem niet. “Aim, vergeet nooit dat ik om je geef, wat er ook zal gebeuren. Oké?” Ik knik alleen maar. Waar komt dit opeens vandaan? “Ik weet niet waarom je boos op me bent, maar alsjeblieft wees niet meer boos op me. Ik wil me niet meer kut voelen.” Ik zeg niks en kijk hem alleen maar aan. Ik kan gewoon niks zeggen. Ik kan niet zeggen dat ik weer normaal tegen hem ga doen. Als ik weer normaal tegen hem ga doen, komen mijn gevoelens voor hem weer naar boven. Dat weet ik zeker en dat wil ik niet. Ik ben gelukkig met Peter en dat blijft zo. “Zeg alsjeblieft iets”zegt Charlie een beetje hopeloos. Ik zeg weer niks en sla mij armen rond zijn nek. Ik geef hem een knuffel en trek hem naar me toe. Dit moet de laatste keer zijn dat ik hem zie of spreek. Hij gaat snel weer naar Engeland en dan spreek ik hem nooit meer. Dit is het laatste dat hij van mij krijgt. Een knuffel. Een knuffel die voor hem niks betekent maar voor mij wel. Voor mij is het een afsluiting. Ik voel de tranen al achter mijn ogen prikken en ik probeer ze weg te knipperen maar het lukt me niet. Ik laat Charlie los, kijk hem nog heel even aan en loop dan snel naar de wc’s. Als ik de wc inloop zie ik dat er niemand is en bekijk mezelf in de spiegel, die boven de wasbakken hangt. De eerste tranen rollen al naar beneden. Waar ben ik mee bezig? Ik geef zoveel om Charlie, dat ik gewoon niet meer normaal. Toen ik net bij hem was, voelde dat zo vertrouwd. Als ik aan hem denk, draait mijn maag weer om. Ik loop naar een muurtje toe dat in de wc staat en sla ertegen aan. Mijn hand doet pijn en ik laat me, langs het muurtje naar beneden zakken. De tranen blijven rollen. Ik dacht dat mijn gevoelens voor Charlie weg waren, maar ze zitten er nog steeds. Ik wil ze niet hebben. Ik wil alleen iets voor Peter voelen. De tranen rollen over mijn gezicht en ik wrijf over mijn wangen heen om ze weg te wegen. Mijn handen worden helemaal zwart en ik sta op. Ik bekijk mezelf in de spiegel en die dat mijn mascara helemaal is uitgelopen. Ik pak snel een papiertje en maak mijn gezicht schoon, voordat mijn witte jurk straks zwart is. Als ik vind dat ik er weer een beetje uitzie en als ik in de gaten krijg dat ik niet meer kan huilen, loop ik de wc uit. Ik loop direct door naar Peter. Als hij me ziet fronst hij een beetje. Volgens mij heeft hij me weer door. Als ik naast hem sta, slaat hij zijn arm om mijn middel heen. “Wat is er”vraagt Peter ongerust. “Niks. Ik had iets in mijn oog zitten.” “Oké.” Ik ga dichter tegen Peter aanstaan en verberg mijn hand, die nu rood is.Gwen en Mike staan bij de taart en snijden die aan. “Proost iedereen”zegt Mike en hij houdt een glas omhoog. Ik krijg ook een glas in mijn handen geduwd en neem een slok. Het drankje is ontzettend smerig, maar ik drink hem wel op. Ik kijk naar Gwen en ze straalt helemaal. Achter Gwen staat Charlie en hij kijkt naar me. Gelijk voel ik me ellendig en pak snel weer een glas champagne. Ik ben bang dat er vanavond maar één oplossing voor mij is om alles even te vergeten en dat is zuipen. Ik zou morgen wel een enorme kater hebben, maar dat interesseert me nu even niet. Ik wil nu gewoon alles even vergeten. Ik gooi de champagne in één keer naar achter en ik heb de volgende al te pakken. Peter kijkt me even bezorgt aan maar ik negeer het. Ik loop naar Gwen toe en heeft haar een knuffel. Ik heb nu even overal scheid aan.