31

Als hij helemaal verschenen is klopt Tonks op de deur. Een roodharige mevrouw doet open, waarschijnlijk de moeder van Fred en George. Tonks loopt langs haar heen en ik zie dat ze mijn koffers weer vergroot. ‘Blaire Willows. Je bent nog knapper dan George zei’ ik bloos even. Ze spreid haar armen. ‘dank u mevrouw’ en ik geef haar een knuffel. ‘zeg maar Molly lieverd’. Ik voelde me nu al thuis hier. Als we naar binnen lopen, lopen we meteen door naar de keuken. Meteen word ik omhelst door Hermelien. ‘Leuk je weer te zien! Hoe gaat het?’. Ze laat me los. ‘goed hoor met jou?’. ‘prima’. Ron geeft me ook een knuffel. Dan hoor ik het geklik van een deur. Ik draai me om en daar staat Sirius black. Mijn vader. Snel loop ik naar hem toe en geef hem een knuffel. ‘dag meisje’. ‘Hee, pap’. ‘je lijkt echt op je moeder, hoe gaat het met je.’ Ik laat hem weer los en kijk hem aan. ‘gaat wel hoor, met u?’. ‘t, gaat.’
En hij glimlacht. ‘lieverd?’ hoor ik Molly’s stem. ‘ja?’. ‘ik denk dat Fred en George je ook wel willen zien’. ‘voor al George wel’ zegt Hermelien met een speelse glimlach. Ik kijk haar met toegeknepen ogen aan. Ze grinnikt. ‘Blaire, ben je morgen niet jarig?’ vraagt Ron uit het niets. ‘uhum, maar ik hoef niks hoor.’ ‘niks? We gaan een taart bakken hoor. GINNY kom eens helpen!’ galmt de stem van Molly. Ik grinnik. ‘welke kamer is van Fred en George?’ vraag ik beleeft. ‘boven 3 van links’ zegt ze. Als ik op de hal kijk zijn mijn koffer weg. ‘zal wel’ mompel ik. Zodra ik boven kom staan mijn koffer voor een kamer. Dat zal de mijne dus wel zijn.. 3e links. Snel ga ik voor de deur staan en klop aan. ‘Wie is daar?’ zegt de stem van Fred. ‘ik’ mompel ik droog. Het is even stil maar dan hoor ik George’s stem ‘BLAIREBLAIREBLAIREBLAIRE!!!!!’. ‘weg bij die deur!’ schreeuwt Fred. Snel zet ik een stap opzij. Dan vliegt George met een hoogtempo door de deur. En kijkt om zich heen ‘Blaire!’ en hij geeft me een stevige knuffel. ‘uhm, George?’. ‘Ja?’ ‘ik stik’ zeg ik droog. ‘Sorry’ mompelt hij. Als hij me los laat geeft Fred me een snelle knuffel. ‘ik laat jullie even allen’ en hij doet een wenkbrauw wiebel. We zijn alle twee een tijd stil. ‘ wel, dit is ongelmakkelijk’. Mompel ik. George klikt. ‘zullen we naar beneden?’ vraagt George. ‘ik moet nog even mijn spullen uitpakken’. Zeg ik, en hij kijk treurig. Snel geef hem een kus op zijn wang. Meteen glimlacht hij weer, ik schud grinnikend mijn hoofd. Snel draai om en loop naar mijn kamer om uit te pakken. Als ik de deur open doe zie ik eenprachtige kamer . ‘vind je het mooi?’ ik schrik. Zonder dat ik het door dat was Sirius achter me komen staan. ‘ja, het is prachtig’ fluister ik. ‘het was mijn moeders kamer’ zegt Sirius. ‘Is dit jouw huis?’. ‘het is van onze familie, als je het huis later zou willen kan dat’. Zegt hij. ‘ja lijkt me gaaf.’ Antwoord ik. Hij glimlacht. ‘ik zie je bij het eten’ en hij haalt een hand door mijn haar. ‘hé!’ zeg ik verontwaardigt en ik probeer mijn haar weer goed te doe. Ik hoor hem grinniken.
Als ik de kamer beter bekijkt zie ik ook een haart, makkelijk.
‘Echt een prachtige kamer’ mompel ik.
Snel begin ik met uitpakken. Als ik klaar ben, en over mijn schoenen val… toch nog iets vergeten ontruimen dus.. snel gooi ik ze onder de kast een neem een sprintje de trap af.
Niet slim rennen van de trap, daar ga ik al mijn voet glijd van de tree en ik sluit mijn ogen, klaar voor de klap die komen gaat.