Last 23.

‘Jongens?’ Niall hief als eerste zijn hoofd op. Toen zijn ogen het briefje in mijn handen vond zuchtte hij kort.
‘Nee niet weer’ klonk Niall met een zeurende ondertoon. Harry keek nu ook op en zijn ogen vonden de mijne. Ik knipperde een paar keer en zonder dat ik het wilde verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Toen ik door kreeg dat het nogal belachelijk over kwam als je net een geheimzinnig briefje had gevonden in de koelkast met een shockerende inhoud, om dan vrolijk te gaan glimlachen. De vloer werd opeens reuze interessant en ik verving de glimlach door een serieus gezicht, die ik niet vaak gebruikte. Ik vond het nou eenmaal fijner om niet alles zo serieus te nemen, daar werd je alleen maar gestrest van en kreeg je problemen die er helemaal niet hoefde te zijn. Al was het misschien handig om toch wel wat vaker serieus te doen, al kan dat nogal saai zijn. Het is niet anders.
‘Wat staat er nu weer in?’ vroeg Harry met een zucht. Moest ik het ze vertellen en dan toe zien hoe iedereen overbezorgd raakte, of moest ik zwijgen. Al was het misschien wel beter om de waarheid te vertellen. Eerlijkheid duurt het langst, maar wat als je niet wilt dat de waarheid lang gaat duren? Ik besloot het toch maar te vertellen. Ik kon dit toch niet zomaar voor ze achter houden?
‘Er staat niets in, ik was alleen vergeten waar de prullenbak stond’ op weg naar de prullenbak dacht ik na over hoe stom ik was en dit had moeten klinken. Ik had besloten de waarheid te vertellen, maar niemand zou er beter van worden. In tegendeel zelfs.
‘W-wat? W-waar ben i-ik?’ klonk een hese stem die ik maar als te goed kende. Snel vouwde ik het papiertje in elkaar en gooide ik het in de prullenbak, waar het in de duisternis verdween. Ik snelde naar de bank heen en leunde over de rugleuning heen.
‘Zaynie je bent er weer!’ kirde ik blij uit en ik gaf hem een zoen op zijn wang. Toen ik zijn wang raakte voelde het alsof ik een lijk een zoen gaf. Zo koud en levenloos. Zijn ogen staarden mij dof aan toen ik weer recht op ging staan. Ik klom over de bank heen en ging naast Zayn zitten. Ik kon het niet laten om even Harry’s kant op te kijken. De krullenbol keek boos naar Zayn. Het leek net of jaloezie in zijn ogen stond. Waarom zou hij jaloers zijn op Zayn? Dat slaat nergens op. Zayn voelde op dit moment niets anders dan pijn en kou. Niet bepaald iets om jaloers op te zijn leek mij.
Na een tijdje was Zayn zo ver ontdooid dat hij weer fatsoenlijk kon bewegen en praten. Al voelde hij zich nog niet echt super hij deed wel gezellig mee met het potje mens erger je niet. Liam’s rode poppetje hoefde nog maar een stap te zetten en hij was binnen, maar de kunst was om precies één te gooien. Dit was niet de enige moeilijkheid, want achter Liam’s poppetje stond Harry zijn groene poppetje nog maar twee plekken verwijderd van Liam. Ik was aan de beurt en gooide de dobbelsteen omhoog en met een klap viel hij op de tafel. De dobbelsteen stuiterde van de tafel af en rolde achter de bank. Lachend kroop ik er achteraan. Net toen ik om het hoekje van de bank was bleef ik als versteend zitten. Ik schudde kort mijn hoofd. Ik dacht toch echt dat ik haar net nog naast de kerstboom zag staan. Nee ik kon de sfeer nu even niet verpesten. Vanavond was het kerstavond en tevens mijn verjaardag, maar die zou ik op een andere dag vieren. En al misten we twee mensen van onze groep we hadden toch besloten het gezellig te maken voor wat afleiding. En tot onze verbazing was het ook nog echt gezellig geworden. We hadden samen wat gekookt, wat op een voedselgevecht uit liep en een Niall die over de grond kroop om nog een paar restjes voedsel te redden.
‘Lou wat heb je? Niet stiekem vals spelen hé!’ riep Harry met een lach. Ik keek even snel rond en pakte de dobbelsteen vast.
‘Vijf!’ riep ik terug terwijl ik opstond en weer naast Harry en Liam ging zitten. Ik voelde hoe iets op mijn haar viel en verbaasd greep ik er naar. Ik kwam tot de conclusie dat Niall, die deze beurt over sloeg zodat Zayn kon mee spelen en nu op de bank achter mij zat mee te kijken, met een grote bak vol met popcorn of nou ja wat er nog van over was, een popcorn ad laten vallen. Ik stopte hem snel in mijn mond en zoog er even kort op. Best stom eigenlijk dat wij met z’n vieren op de grond zitten terwijl wij een spelletje doen en Niall rustig op de bank zit niets te doen, behalve eten en kijken. Ik herinnerde me dat ik nog altijd mijn poppetje moest verplaatsen en pakte mijn gele poppetje vast en verschoof deze vijf plaatsen naar voren zodat ik Zayn van het bord af kon gooien. Zayn keek me kwaad aan, maar al snel verscheen er weer een glimlach op zijn gezicht. Ik wilde Harry de dobbelsteen geven, maar raakte per ongeluk zijn hand aan en een rilling ging door mijn lijf. Ik staarde in Harry zijn prachtige groene ogen die mij vragend aan keken. Snel kwam ik weer bij zinnen en trok ik mijn hand weg. Ik voelde dat Liam mij vragend aan keek en ik deed net alsof ik het niet gezien had en dronk snel van mijn drinken.
‘Jongens ik denk dat niemand vannacht alleen moet slapen’ gooide Liam in de groep. In stemmende geluiden klonken. Zayn trok de deken die hij om zich heen had nog wat strakker tegen zich aan en rilde even.
‘Maar aangezien er niet genoeg ruimte is voor ons om allemaal bij elkaar te slapen. Stel ik voor dat er twee groepen worden gemaakt. Een van drie en een van twee’ Ik keek even naar Harry en hoopte met heel mijn hart dat ik niet bij hem zat. Dan zou hij zo door hebben dat ik meer voor hem voel dan alleen vriendschap.
‘Is iedereen het er mee eens dat ik bij Niall en Zayn ga en dan jullie bij elkaar’ Dat had ik weer. Tja ik kon moeilijk nu nee zeggen. Ik knikte kort en zag dat Harry hetzelfde deed. Die was dus ook al niet zo enthousiast. Een jaar geleden zouden we nog dol blij zijn geweest, maar toen was dit gevoel nog niet zo groot dan dat het nu is. Wat moest ik doen?

Who wants Larreh?!?!?! . 10 reacties voor een Larry kiss? ^-^.