004

Harry Styles.

Een zucht verliet mijn mond toen ik weer thuis was bij de rest van de jongens, ik bedankte de vader en stapte uit de auto en zag de deur al gelijk open gaan.
Ik beet zacht op me lip en stak me hand nog op naar haar vader, Louis kwam naar me toe gelopen. 'Hazz wat erg voor je' hij sloeg zijn armen om me heen.
Mijn tranen kon ik niet weer opnieuw tegen, opnieuw stroomde ze over me wangen heen. 'Het is verdomme oneerlijk!' zeg ik boos en verdrietig, Niall kwam ook gelijk aangelopen en sloeg ook zijn armen om me heen. Zachtjes huilde ik door, en keek naar Louis die zijn tranen ook moest tegen houden. Een zucht verliet mijn mond. 'Straks word ze nooit meer .. de oude' snikte ik en haalde ruw mijn tranen van me wangen af en keek hun aan. 'Dat weet je niet..' zei Niall voorzichtig. Hij sloeg een arm om me heen en een klopje op me schouder. 'Ik weet het niet' zei ik zacht. Met z'n allen liepen we weer naar binnen toe, Zayn en Liam keken toe van een afstandje maar hadden me toen ook maar een big hug gegeven. Ik stortte mezelf neer op de bank en keek hun aan. 'Ik heb gewoon verdomme drie weken elke dag bij haar geweest, en dan herkent ze me gewoon niet meer..' zeg ik en begin weer te snikken en smijt met een kussen door de kamer heen.
Voordat ik het weet floepen de scheld woorden door de kamer heen en volgden er nog een paar kussen achteraan. Ik kon dit niet aan, ze kende me niet meer.

Sarah pov :

Ik snapte niet wat er allemaal gebeurd is, de jongen die hier net was, hoe hete hij ookal weer? De zuster zei nog doei. 'Doegh' mompelde ik uit me gedachten en keek naar me eten en nam een hapje van het broodje. Harry dat was het, hij beweerde dat hij me vriendje was. Terwijl het gewoon een dokter ofzo iets is. Alleen weet ik nog steeds niet waarom ik in het ziekenhuis lig. Wat is er met me gebeurd? En hoelang lig ik hier al?

___
hopelijk vonden jullie weer goed stukje.