Chapter 11

We aten bloemkool bah! Mijn ouders vroegen me waarom Justin niet mee at?
Ik pakte snel mijn mobiel en belde Justin. "Kom je hier eten? We eten bloemkool en het is klaar!" "Ja hoor is goed ik kom er direct aan" zei Justin vrolijk.
Justin ging aan tafel zitten. En at netjes zijn bordje leeg. Na het eten gingen we naar mijn kamer. We hadden het heel gezellig. We deden een soort van Doen, Durf, Waarheid. Alleen zonder Doen en Durf. Elkaar gewoon de hele tijd vragen stellen. In het spelletje vroeg Justin "Heb jij weleens gezoend?" "Nee " Antwoorde ik. En we bleven elkaar lang aankijken. Opeens gaf Justin een gil, ik vroeg " Wat is er?" "Mijn buik aauww mijn buik" Ik pakte Justin's mobiel en belde meteen zijn alleskunnende dokter, die altijd op 20 km afstand van hem verbleef. Hij was er binnen een kwartier. Hij ging Justin onderzoeken. En kwam tot de conclusie dat Justin een inwendige bloeding had, het was niet levensgevaarlijk. Maar het moest wel stoppen. Hij gaf Justin pilletjes. Hij zei "Je mag vannacht niet alleen slapen als je weer pijn krijgt kan het zo hevig zijn dat je niet kan opstaan en dan kan het slecht aflopen"
Toen de dokter weg was zei ik " Je kan vannacht wel bij mij slapen, ik heb onder mijn bed nog een matras liggen." Justin zei "Bedankt dat ik hier kan slapen vannacht." We kletsen zowat de hele avond en keken een filmpje en zaten samen op mijn bed.". Om half 12 gingen we slapen.

De wekker ging, Gelukkig Justin had een rustige nacht gehad. Mijn ouders brachtten me naar school. Justin mocht mee. Hij was zogenaamd mijn uitwisselings achterneefje uit Amerika. Hij had z'n haar anders gedaan. Hij had een rare grote wijnvlek op zijn gezicht getekend zodat hij een muts in de klas opkon doen. Om zogenaamd de wijnvlek te verbergen. En hij had een grote neppe bril op met wazige glazen erin, waardoor je zijn ogen niet goed zag. In de pauze kwamen Anouc en Eva bij me staan, als Anouc nou maar niks door had.
Om half 2 ging de bel, we waren vrij. Niemand had ook maar iets gemerkt.
We gingen naar mijn huis toe. Zaterdag is je concert all zei ik tegen Justin. Hij knikte en zei"Ik verheug me erop in welk vak zit jij?" "Vak 102".
De dagen totaan zaterdag gingen snel voorbij, Justin en ik hadden het vaak erg gezellig.