003

Harry Styles.

Ik zag dat ze gehuild had, haar ogen waren knal rood, en zag hoe ze snel haar tranen weg veegde en haar omdraaide. 'Sarah' mompelde ik zachtjes en sloot de deur achter me dicht en liep naar haar toe. 'Wat is er?' fluisterde ik en ging naast haar zitten op het bed en sloeg me armen om haar heen.
Even schrok ik wanneer ze me hard van haar weg duwde. Ik keek haar aan. 'Hoepel op, ik ken je niet' siste ze bits. Wat? wat bedoelde ze? Ik leek wel gek te worden. 'Sara.. - h' stotterde ik en keek haar aan. 'I.. ik ben het H-arry' ze keek haar aan. 'Als je de dokter bent, hoepel gewoon op..' zei ze en ze haalde haar neus op omdat ze net had gehuild. Ik stond op van haar bed en ging voor haar staan, ik zakte langzaam door me knien heen zodat ik haar aan kon kijken. 'Ik ben het Harry, je vriendje' zei ik zachtjes, weer probeerde ik het. Ze kon me gewoon niet kwijt zijn, dit mocht en kon gewoon niet. De tranen voelde ik achter me oogkassen branden. 'Ik heb geen vriendje, en wil je nu weg gaan' mompelde ze. Zonder na te denken stond ik op de tranen rolden over me wangen heen, en ik zag de dokter op dat moment binnen komen lopen die een beetje ongemakkelijk zich hier bij voelde. 'Sorry' zei ze en ze liep de gang op. Ik liep als een huilend kind de deuren uit, ik probeerde te stoppen en de vrouw sloeg me armen om haar heen. Ik schudde me hoofd. 'I.. is het de kans dat ze haar geheugen kwijt is?' zei ik snikkend. 'De kans is groot ja' zei ze zachtjes en ik voelde de tranen alleen maar meer over me wangen stromen. Hoe kon dit nou? Waarom moest ons dit overkomen? We waren drie jaar gewoon bij elkaar, drie jaar. Daarvoor waren we normale vrienden, en toen op een dag hadden we het toch bekend, we waren beiden verliefd op me kaar. We kenden elkaar dus van binnen en van buiten. En nu, nu kende ze me niet meer. Ik bedankte de vrouw en liep naar beneden toe. Wanneer ik weer bij de vader in huilen uitbarstte. Ik gaf zoveel om haar, ik hield zo veel van haar. Zelf was ik door het ongeluk bespaard gebleven, alleen me schouderblad was gekneusd en een lichte hersenschudding. Maar waarom zei? Waarom wij?

___

Zielig stukje