03

Als de bel het einde van de pauze inluidt, staat iedereen zuchtend op en begeeft zich naar het lokaal. Ook de jongens pakken allen hun tas en lopen schreeuwend en kletsend naar hun lokaal. Alleen Luke houdt zich erbuiten. Hij loopt a de andere kant op en b heeft hij alleen maar aandacht voor zijn mobiel. Zelf pak ik ook mijn tas op van de grond en zoek als een kip zonder kop mijn agenda. Daarin zit mijn rooster en daarop staat dus naar welk lokaal ik moet. Jasmine staat lachend naast me. ‘Kan ik je helpen?’ Ik kijk op en zucht. ‘Graag, ik kan mijn rooster niet vinden.’ ‘Laat mij eens kijken.’ Zwijgend geef ik mijn tas aan Jasmine. Kalm opent ze de tas en langzaam zoekt ze tussen mijn boeken naar mijn agenda. Binnen een halve minuut heeft ze hem gevonden. Ik kijk een beetje teleurgesteld. Hoe kan zij hem nou zo snel hebben? ‘Mag ik?’ Jasmine wijst naar mijn agenda. Ik knik. Ik heb niets te verbergen, dus van mij mag ze hem openmaken. Zwijgend bladert Jasmine door mijn agenda, opzoek naar mijn rooster. ‘Eh, je hebt biologie in lokaal 2.14. Dat is hier direct de trap op en dan het eerste lokaal aan je rechterhand.’ ‘Dankjewel! Je bent mijn held.’ Jasmine grijnst. ‘Nou, hup lopen jij. Straks ben je nog te laat.’ Ze drukt mijn agenda in mijn handen, knipoogt en loopt weg. Ik kijk om me heen. De kantine is al bijna leeg. Blijkbaar gaat de bel bijna. Snel loop ik richting de grote brede trap, op naar biologie dan maar.
Als ik het lokaal binnenstap, zit iedereen al braaf aan zijn tafeltje. De leraar staat met zijn rug naar de klas en noteert wat dingen op het bord. Snel glip ik langs hem en loop door naar achter. Helaas gaat de bel net, en draait de leraar zich al om. ‘Jij moet Alice Chamberlain zijn.’ Direct zijn alle ogen uit het lokaal op mij gericht. Shit. Ik haat dit. Aandacht maakt mij altijd zenuwachtig. Ik draai me om en kijk ik leraar kort aan. Dan knik ik. ‘Mooi, welkom in deze les. Ik ben meneer Wood.’ Ik glimlach en wil mijn weg naar achter vervolgen. Helaas word ik teruggeroepen. ‘Hé, dat gaat zomaar niet. Eerst willen we natuurlijk wat meer over je weten.’ De klas knikt. Ik voel dat mijn ademhaling versnelt en mijn hart sneller gaat kloppen. Mijn wangen kleuren langzaam aardbeirood. ‘Nou, eh.’ Stamel ik wat ongemakkelijk. ‘Ik ben dus Alice, ik ben 16 jaar, woon sinds kort hier in Sydney en ik heb ook nog een zusje hier op school.’ Meneer Wood lijkt tevreden. Hij lacht kort naar me en gebaart dat ik plaats mag nemen. Gelukkig, geen kruisverhoor. Ik trek mijn tas weer goed op mijn schouder, en draai me weer om. Een jongen op de op een-na-laatste rij gebaart dat ik naast hem moet komen zitten. Heb ik daar zin in? Ik kan ook gewoon plaats nemen op de achterste rij. Uiteindelijk besluit ik toch maar naast die jongen neer te ploffen. Het is tenslotte heel belangrijk om nieuwe vrienden te maken, fluistert mijn vader in mijn gedachten. De jongen naast me lijkt tevreden en zakt met een glimlach op zijn gezicht onderuit op zijn stoel. Ik zit daarentegen kaarsrecht en gespannen naast hem. Veel tijd om op de jongen te letten, heb ik echter niet; Meneer Wood begint al met zijn verhaal, over impulsgeleiding, altijd interessant. Het valt me op dat iedereen in de klas goed oplet en druk aantekeningen aan het maken is. In Engeland zou dit heel anders zijn, niemand zou zijn aandacht erbij hebben en zeker niemand zou aantekeningen maken. Verbaasd kijk ik om me heen. Ik hoor de jongen naast me gniffelen. ‘We hebben vrijdag een proefwerk en niemand snapt iets van deze stof.’ Nog steeds is mijn verbazing niet helemaal verdwenen. Zo stil heb ik een klas nog nooit gezien. Normaal ben ik altijd de enige die aantekeningen maakt en het probeert te begrijpen. ‘Ik zal je mond maar dichtdoen, als ik jou was. Straks van je nog vliegen.' Snel klap ik mijn kaken op elkaar. Blozend richt ik mijn blik weer op het bord. Dit gaat nog een lange biologieles worden.
Als de bel voor de zoveelste keer die dag door het schoolgebouw klinkt, pak ik mijn tas weer op en volg de rest van de klas naar buiten. Ik heb nu wiskunde in lokaal 3.02. Een lokaal dat vast op de derde verdieping van het gebouw is. Ik loop terug naar het trappenhuis en kies de trap die omhoog leidt. Als ik bij het wiskundelokaal aankom, is de klas die voor mij les heeft nog niet helemaal uit het lokaal verdwenen. Langzaam druppelen de leerlingen het lokaal uit. Plots zie ik de donkere haren van Calum. Hij lacht enthousiast naar me. ‘Hi, hoe was je les?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Bijzonder.’ Ik denk terug aan de klas die allemaal driftig aantekeningen aan het maken waren. Calum lacht hard. ‘Haha, bijzonder. Nou eh, mooi?’ Ik glimlach. Dan komen ook Ashton en Michael het lokaal uit gewandeld. Ze zien me direct staan. ‘Hé, Ali.’ Even ben ik verbaasd over mijn snelle bijnaam. ‘Hi, guys.’ ‘Mevrouw Hemmings weet al dat je komt. We hebben het uitgebreid over je gehad.’ Ik heb geen tijd om te vragen wat ze dan over mij gezegd hebben, want de jongens lopen al lachend verder de gang op. Aarzelend stap ik over de drempel van het lokaal. Een blonde vrouw komt me lachend tegemoet. ‘Jij bent vast en zeker Alice Chamberlain.’ Ik knik. ‘Ja, dat klopt mevrouw.’ ‘Goed, welkom hier op deze school. Mijn naam is Liz Hemmings. Ik heb al wat over je gehoord van de jongens.’ Ik glimlach voorzichtig. Ik ben wel een beetje verbaasd dat ze Ashton, Calum en Michael ‘de jongens’ noemt. ‘Neem plaats. Dan beginnen we zo snel mogelijk met de les.’ Verbaasd kijk ik om me heen. ‘Maar mevrouw, er is niemand.’ Mijn lerares lacht. ‘Nee, dat klopt. Jij bent de enige die de hogere wiskunde doet. De rest in de elfde klas doet allemaal de standaard wiskunde.’ Mijn ogen worden groot. ‘Dus ik heb privéles?’ ‘Zo zou je het kunnen noemen, ja.’ Oké, kan het nog gekker op deze school?

#5SOSFact Calum, Michael en Luke gingen naar dezelfde school, terwijl Ashton op een andere school zat.

Ik zal proberen bij elk hoofdstuk een feitje te plaatsen. Als je vragen hebt over de band of over totaal iets anders, plaats het gewoon hier onder of in mijn gastenboek of waar dan ook. Ik zal het proberen te beantwoorden.
Dit is een filmpje met een liedje van hun:
Gotta Get Out

En laten jullie een reactie achter? Ik vind dat erg leuk!
Liefs,
Saskia

Oja volg mijn twitter: @5secsofHolland (fanaccount, maar ook gwn privé dingen hoor! )
of @_Sas_

XX