{2} Home - Jordan Moonshine

Ik zit op een omgevallen boomstam, met mijn voeten in een kabbelend riviertje. ik luister aandachtig naar het rustgevende geluid van het water, en ik fluit wat.
Er komt snel een blauwe vogel aangevlogen, die neerstrijkt op een boom een paar meter van me vandaan. het is een spotgaai.
ik fluit nog een vrolijk melodietje en er komen nog 2 spotgaaien bijzitten. de blauwe vogels zijn zo elegant, zo sierlijk, en ook schattig.
het bos, de rivieren en de spotgaaien zijn gewoon mijn passie.
morgen is de Boette, en Effie Prul zal weer iemand trekken. Mijn zus moet voor de laatste keer deelnemen, ik zal het meer moeten doen.
of misschien niet, als ik nu wordt getrokken. het water van de rivier kabbelt zachtjes, en kriebelt aan mijn blote voeten, ik denk aan een jongen, ik zie hem nog altijd in mijn gedachten houthakken, en hutjes bouwen, hij is zo knap... Denk ik dan.
ik ken zijn naam niet, maar hij is vriendelijk.
ik moest denken aan een jaar geleden, toen het super hard regende, en ik ziek was, ik zat ineengedoken in het bos, schuilend voor de harde regen, zo harde regen zal jij nooit in je leven hebben meegemaakt. toen verscheen ineens de jongen, en hij gooide een mantel naar mij, om me warm te houden.
"Jordan, kom je meehelpen?" hoor ik. ik draai me om, en ik zie Lora staan.
"Wat moet ik doen?" vraag ik aan mijn zus. "er zijn allemaal stenen en rotsen van een grote rots gevallen, en ze hebben de ingang van het huisje van Joyce geblokkeerd." snel snap ik wat we moeten doen. Joyce is mijn beste vriendin, en elk meisje van district 12 kijkt naar me op, vanwege mijn spieren.
Ik sta op, trek mijn slippers aan, en fluit nog een deuntje, de spotgaaien komen over onze gezichten vliegen.
"Geniaal, hoe doe je dat?" vraagt Lora. daar had ik eigenlijk nog nooit over nagedacht.
de blauwe vogels zijn zo vrolijk, dat ik altijd bij hen in een goed humeur geraak.
"O, Jordan, daar ben je!" hoor ik. Ik zie Joyce bij haar huisje staan, met allemaal rotsen voor de deur, alleen een klein stukje van het dak is zichtbaar.
de vader van joyce spant zich keihard in om een grote rots te verplaatsen, ik loop naar de stenen toe, en ik pak een rots vast, ik til hem op, en gooi hem weg tegen boom, dan begin ik aan de volgende, en tegen dat het donker begint te worden zal het wel afgeraken.