Chapter 1.

- * Vanuit Esther. *
Ik kijk de kamer rond. Hier zat ik dus, met allemaal sukkels in een kamer scream te kijken. Nja sukkels, het waren gewoon de grootste downies die je maar kan hebben als deze vriendinnen. ‘ JONGENS.’ Gil ik door de kamer heen. Iedereen schrikt zich dood, omdat ik midden in een spannende scene schreeuwden. ‘KUTWIJF!’ Roept Floor naar me, en ze gooit een kussen tegen mijn hoofd aan. ‘ Keep Calm, net of ze ons dalijk komen vermoorden net zoals in die scene. Ik moet alleen naar de plee, en dat wou ik graag even aankondigen.’ Dit keer smijt Nienke een kussen tegen mijn hoofd aan, terwijl ik richting de wc loop. ‘ Liefduuuuuh.’ Zeg ik, en ik verdwijn door de deur.
Naar een paar minuten kwam ik de wc uit, en pak de klink vast om naar de woonkamer te gaan. Ik voel langs mijn nek twee warme handen glijden, en ze knijpen langzaam mijn keel dicht. Ik stomp en sla overal om me heen, maar het lijkt net een spook die me langzaam killt. Ik probeer te gillen, maar er komt niks uit. Ik val langzaam neer, en voel een soort jas nog langs mijn keel gaan. Het liefst sta ik nu op, en ren ik weg, terug naar de meiden, maar er kwam niet veel beweging in mijn lichaam. Het was net of ik was verlamt. Langzaam vloog mijn geest op, en ik zag mezelf liggen. Triest dit, ik zei net nog dat het niet kon, dat ik opeens word vermoord. Had ik dat maar nooit gezegd, nooit nooit nooit ! Iets triester dan dit kan toch niet ? Vermoord worden op je eigen slaapfeestje .. wauw, ik had het nooit verwacht..