Crash two

Liam stond op waardoor ik ook wel moest bewegen. Na twee minuutjes stond ik dan ook maar vermoeid op en met een stille zucht beende ik naar beneden. Ik plofte neer op één van de zachte zetels die er stonden en kijk toe hoe mijn vier vrienden al hun spullen, om buiten te gaan, bij elkaar zoeken.

"Zayn, hef je luie kont op en maak je klaar" zegt Harry ligt geërgerd. Opnieuw zucht ik en verplaats me naar de keuken en ga daar op de kast zitten. Ik heb nog geen zin om in de stad te gaan. Ik kijk wat rond in de keuken en door het raam als ik plots een zachte, warme adem in mijn nek voel. Verschrikt kijk ik op en kijk in de twee chocoladebruine ogen van Liam.
"Ga je niet mee?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op
"Ik heb niet veel zin om de stad in te gaan. We zijn hier nog maar net. En ik ben moe" antwoord ik.
"Dan kan jij toch hier blijven? Je rust wat uit en je kan eten maken." Een kleine grijns siert zijn lippen wanneer hij dat laatste zegt. Uitrusten wil ik graag doen maar eten maken...
"Goed, ik zal eten maken." Liam lacht en geeft me nog een korte zoen voor hij de keuken verlaat.

Tien minuten later hebben ze uiteindelijk alle spullen bij elkaar gevonden en zijn ze de deur uit. Het is rustig en muisstil in huis nu. Ik ga in de zetel en zap wat maar vind geen leuke zender. Omdat mijn ogen bijna toe vallen zet ik de tv uit en leg me neer in de zetel, waar ik na nog geen twintig seconden in slaap val.

Een kort flutstukje maar mijn inspiratie was een klein beetje op. Dat is ook de reden dat het zo lang duurde.

Ik zit nu eigenlijk midden in de examens maar als ik straks wat geleerd heb komt er misschien deze avond nog een stukje. Ik kan niets beloven.

Reacties zijn ook heel erg fijn.

Nogmaals sorry dat het zo lang duurde