19. Ha! Look what I found XD

Spijtig genoeg voor hem was ik gewend aan het zware werk. Aangezien mijn moeder nooit het initiatief had genomen om het huishouden te doen, had ik alle taken op mezelf genomen. Als klein meisje probeerde ik nog alles voor haar goed te doen, zodat ze niet weer haar woedeaanvallen kreeg, maar later had ik de hoop opgegeven.
Ik tuitte mijn lippen, dus nu moest ik ook nog de slaapkamers doen. Benieuwd wat voor interessants ik daar allemaal zou tegenkomen. Het waren tenslotte jongenskamers van jongens die wel heel weinig en goed gecontroleerd contact hadden met meisjes. Ik liet een humorloos lachje horen en bereidde me mentaal voor om de eerste slaapkamer te betreden.
Qua uiterlijk viel het eigenlijk best nog mee. Hier en daar lag wat vuile was, en de twee bedden waren niet netjes opgedekt, maar daar bleef het ook bij. Ik smeet de vuile sokken en ondergoed – zucht, maar eigenlijk had ik niets te zeggen, ik was even hard een varken als zij het waren op vlak van hygiëne – in het mandje voor het wassen.
Toen ik onder het bed wou kijken of daar nog iets lag, schrok ik me zo goed als dood. Ineens bewoog daar iets. Ik voelde hoe mijn hand op koel glas stuitten. Ik reikte naar de uiteindes van het glazen ding en haalde het nieuwsgierig onder het bed vandaan.
Nu zag ik wat het was. Een geschokt lachje kwam haperend over mijn lippen. Wie hield er nou schildpadden als huisdier? Naar mijn ervaring stonken ze enorm. Op de kooi lag een papiertje dat me vertelde dat ik het een paar insecten uit het doosje in zijn nachtkastje kon voeren. Ik huiverde toen ik de dode beestjes zag. En dat moest ik vastpakken?
En het stonk ook nog niet zo’n beetje. Alsof het niet slechter kon worden. Met zo min mogelijk huidcontact pakte ik er drie en gooide ze zo snel als ik kon in de kooi van het lelijke rimpelig dier. “Eet maar lekker op,” sprak ik met weerzin tegen de nu traag bewegende schildpad. Ik was echt gek, ik begon zelfs tegen schildpadden te praten. Goed bezig, Seven, zuchtte ik bij mezelf.
De volgende kamers bevatten gelukkig geen stinkende huisdieren met al even hard stinkend voedsel meer. Er was zelfs één kamer die zo netjes was, dat ik niets met nog een vinger durfde aan te raken. Wat een perfectionist, mompelde ik in mezelf, minder werk voor mij! Bij de rest had ik nog wat was bij elkaar kunnen scharrelen en boeken, films, cd’s en games in hun rekken kunnen zetten, maar zo ver had ik nog niet veel verkeerds gezien.
Als volgende waren de badkamers aan de beurt, waar ik nog meer was kon verzamelen en af en toe zelfs stijltangen moest afzetten, omdat ze het zelf vergeten waren. Kyuhyun zou het gebruik van de radio nu zeker niet opmerken, concludeerde ik tevreden met een stiekem lachje.
Uiteindelijk had ik nadat ik de was in licht en donker had opgesplitst, gedaan met al het poetsen. Tijd voor hun eten klaar te maken. Ik waste snel mijn handen en keek wat er allemaal was in de koelkast, er rekening mee houdend dat ik voor tien mensen moest koken.
Nadat ik die doorzocht had, klom ik op het aanrecht om in de kasten er boven te kunnen. Ik voelde me niet beschaamd of ongemakkelijk er door, omdat ik het thuis ook altijd deed en ik er nu een goed excuus voor had, namelijk: Ik was klein. In die kasten vond ik heel wat meer dat me van nut kon zijn.
Ik greep de honing, zelfrijzend bakmeel, vier bananen, suiker, twee eieren, olie, water… Het duurde niet lang meer of ik was druk in de weer. Het was zolang geleden dat ik echt zelf gebakken had, glimlachte ik in mezelf. Zeker een jaar geleden, wist ik zeker. Ik had thuis ook vaak als enige gekookt en kon het dus ook beter, qua techniek dan toch, dan de middelmatige leeftijdsgenoot.
Voor ik begon met gieten, zette ik de warme-luchtoven al op, zodat hij al vast kon opwarmen. Uit gewoonte wist ik dat hij klaar zou zijn met opwarmen als ik gedaan had met het gieten.
Als alles in de oven stond, ging ik met mijn ogen gesloten in de comfortabele zetel, waar ik een paar maanden geleden in geslapen had, liggen om af en toe een blik op de klok te werpen en zo hun eten in de gaten te houden.
Het was half vier toen hun versnapering eindelijk klaar was om uit de oven te kunnen. Misschien kon ik de volgende keer beter dat tijdens het schoonmaken doen, als ik dan maar niet vergat dat er iets in de oven stond. Ik waste nog snel alle dingen die bevuild waren door het maken van het eten af en smeet lege zakjes in de vuilniszak die ik besloot naar beneden te brengen en te vervangen door een nieuwe omdat de oude uitpuilde.
Het was iets van kwart voor als ik afscheid nam van hun appartement. Ik ging recht naar de wasserij om daar hun vuile kleren te laten wassen. Kyoya had me er geld voor meegegeven dus dat was ook al geen probleem.

[NEXT TIME ON: ‘I CAME FROM NOTHING TO BECOME EVERYTHING’]
“Waah, ik ben moe,” geeuwde Eunhyuk als ze uit de lift stapten en naar hun appartement wandelden.
Kyuhyun keek wat nerveus om zich heen. Hij had geen berichtje meer ontvangen van Seven om te bevestigen dat ze klaar was. hij hoopte dat ze op tijd had kunnen wegkomen.
“Ik heb honger,”
Het was wel een leuk idee om Seven wijs te maken dat ze elke dag iets voor ons moest klaarmaken, bedacht Kyuhyun met een valse grijns. Als ze tenminste kon koken, maar dan nog zou het grappig zijn om te zien hoe de stress haar gek maakte.
“Het ruikt hier lekker én proper. Benieuwd wat unnie gemaakt heeft.”
“Is ze er niet meer?”

[A LAST REQUEST: Exo-K and B.A.P. are very likely to be in [TOP(haha, he's so hot ) SECRET]. Still, because I don't know BtoB and NU'EST (although I know more about them...) all to much, I will look for more information.
Maybe the one that suggested BtoB can make a little profile about band and members? So I can easily see if I can use them or not.
Still for the other readers with wishes of their BIASes appearing in 'IC.F.N.T.B.E': Please subscribe with your favorite rookieband(boys)/group(girls) or soloartist. KANSAHAMNIDA!!]