Probleempje

Scot droeg me op zijn rug terwijl hij samen met Paul door het bos rende. Ik had mijn hoofd tegen Scots rug gelegd en nu ik wel lekker zat begon ik me af te vragen of de jongens dit wel zo goed hadden uitgedacht.
‘Waar gaan we eigenlijk heen?’ vroeg ik.
‘Naar Peter,’ zei Paul. ‘Hij heeft een plek voor noodgevallen.’
‘En dit was een noodgeval?’ vroeg ik verbaasd.
‘JA!’ zeiden Paul en Scot bloedserieus tegelijkertijd. Ik grinnikte en legde mijn hoofd weer tegen Scots rug.
‘Het zal niet lang meer duren,’ zei Scot zachtjes.
‘Tot dat we er zijn of totdat de politie ons vind?’ vroeg ik. Paul grinnikte zachtjes.
‘Ze zullen je niet van ons afnemen, Isa,’ zei hij vol overtuiging. ‘Scot hier, zal over lijken gaan om je bij hem te houden.’ Ik twijfelde er niet aan en tot mijn verbazing vond ik het fijn. Voor het eerst in mijn leven had ik honderd procent zekerheid. Vroeger toen mijn vader en moeder nog bij elkaar waren met al die ruzies en het gedreig van echtscheidingen had ik nooit zekerheid gehad, toen ik bij mijn moeder woonde had ik nooit echt zekerheid gehad. De zekerheid dat Scot er altijd voor me zou zijn kalmeerde me daarom.

‘We zijn er,’ mompelde Scot zachtjes. Hij tilde me van zijn rug af en zette me voorzichtig neer op de grond.
‘Wat hebben jullie gedaan?’ Peter en Devon kwamen het huis uit lopen en keken ons geschrokken aan.
‘Ze hebben een politie agent bewusteloos geslagen en mijn stiefvader van het dak afgegooid,’ zei ik grijnzend.
‘Dat kan me geen ene reed schelen,’ zei Devon. ‘Iemand heeft geprobeerd de poort te openen.’
‘Wat?’ vroeg Paul geschrokken.
‘Er zijn mensen bij het meer geweest en die hebben geprobeerd de poort naar het vuur te openen,’ zei Peter nogmaals. ‘We moeten daar nu heen.’
‘Dat kan niet, die plek moet nu vol zijn met politie,’ zei ik geschrokken. Het werd even stil.
‘Dat risico moeten we dan maar nemen,’ besloot Scot. ‘Isa blijf hier.’
‘Echt niet!’ zei ik geschrokken. Scot keek me serieus aan.
‘Isa dit kan gevaarlijk worden,’ zei hij serieus. ‘Je blijft hier.’ Hij kuste me zachtjes en trok me toen mee Peters huis in.