(no subject)

-Vanuit Tatum-

Er word op het raam geklopt en ik schrik. Ik loop naar het raam toe en die hem open. Ik zie dat Susan daar zich stevig vast houd aan de waterpijp. Ik begin keihard te lachen. Zo komisch dat dat eruit ziet! 'Lach me niet uit, en kom me helpen.' Zegt Susan bezweet. Ik help haar mijn kamer binnen komen. 'Waarom kwam je niet gewoon via de deur?' Vraag ik. 'Je moeder liet me niet binnen, dus maar zo dacht ik.' Susan bedenkt altijd de gekste ideeën. 'Je moet naar Daan!' Begint Susan opeens. 'Jullie vinden elkaar leuk Tatum!' 'Het mag niet van mijn moeder.' Zeg ik verdrietig. Susan komt naast me zitten op mijn bed. 'Als we nou via de waterpijp naar beneden gaan, kun je naar Daan's huis.' Roept Susan enthousiast. 'Ja.. en dan via de waterpijp naar zijn kamer? Denk na Suus!' Ik zie dat Susan schrok van mijn reactie. Het maakt me nu ook even niet uit. 'Ik zie hem vanavond wel denk ik.' Zeg ik. 'Ik hoop het.' Susan loopt richting het raam en kijkt naar buiten. 'Jelmer wacht, tot morgen lieverd.' Ik help haar nog even het raam uit te komen en ga dan op me bed liggen. Al snel val ik in slaap.

-Vanuit Daan-

Ik hoor de bel gaan. Volgens mij doet mijn moeder open. 'Jelmer? Wat doe jij hier? Ik had jullie weggestuurd.' hoor ik mijn moeder zeggen. 'Ik had mijn vest in Daan's kamer laten liggen. Mag ik het even ophalen?' Zegt Jelmer. Ik rond door mijn kamer of ik het vest zie. Nergens.. dan zwaait de deur open en komt Jelmer binnen. 'Gast, je moet Tatum zien! Jullie vinden elkaar egt heel erg leuk, iedereen ziet het! 'Ik mag haat niet zien van onze ouders.' Zegt Daan. Ik krijg volgens mij tranen in me ogen, als Jelmer het nou maar niet ziet... 'Zelf zou ik Tatum ook graag willen zien, Jelmer... maar dat kan gewoon niet.' Ik kijk naar Jelmer en zie hem teleurgesteld kijken. 'Ik moet weer gaan, Susan wacht denk ik, jooo !'. Voor ik het wist rende Jelmer alweer de trap af.

-Vanuit Jelmer-

Daan werkte niet egt mee. Ik weet dat hij Tatum graag wil zien, maar hij zegt dat het niet kan. Ik loop weer naar buiten en zie Susan al wachten. 'En? Hoe ging het bij jou?' Vroeg ik. 'Slecht.' Antwoord ze. We stappen op onze fietsen en rijden weg, allebei naar ons eigenhuis. Thuis aangekomen liep ik naar mijn kamer, als ik precies om 00:00 Susan nou vraag.. is dat niet romantisch? Ik krijg automatisch een glimlach op mijn gezicht op mijn gezicht. Ik loop naar mijn kast en kijk wat mijn leukste kleren zijn om vanavond aan te doen. Ik heb iets leuks gevonden en ik stap even in de douche.