Proloog

Persiphone
O geliefde Hades, hoe gaat het met je?

Hades
Natuurlijk gaat het goed met mij. Hoezo, waarom vraag je dat?

Persiphone
Heb je het dan niet gehoord? Van die muzikant?

Hades
Nee, wie bedoel je in vredesnaam?

Persiphone
Orpheus natuurlijk. Orpheus, de zoon van Kalliope, de muze met de mooie stem. Orpheus, de zanger die met zijn stem wilde dieren tot zwijgen kan brengen en zelfs de bomen en planten beweegt. Hij is naar de onderwereld afgedaald, om zijn geliefde Eurydice terug te halen. Zijn radeloze verdriet heeft hem naar de poort van onze onderwereld geleid en nu is hij op weg hiernaartoe.

Hades
Maar zolang hij leeft zal hij toch nooit de Styx overkomen. Hij zal voor eeuwig bij de poort blijven steken, omdat hij niet verder kan.

Persiphone
Toch wel, hij is de Styx al over. Met zijn muziek heeft hij Charon overtuigd hem over te zetten, dus nu is hij hier in de onderwereld.

Hades
Maar wat wil hij bereiken, liefste? Wil hij niet verder leven zonder zijn geliefde? Dan zijn er toch gemakkelijkere manieren te bedenken?

Persiphone
Je hebt het mis. Zijn doel is nog absurder, hij wil niet zijn geliefde achternagaan, maar zijn geliefde mee terugnemen. Hij wil de nimf meenemen naar de wereld der levenden, om hun huwelijk en leven door te kunnen laten gaan.

Hades
Maar hoe wil hij dat doen? Hij kan niet zomaar een schim meenemen uit de onderwereld. Hij hoort hier überhaupt niet te komen.

Persiphone
Het schijnt dat hij jouw toestemming wil vragen om haar mee te nemen. Hij denkt dat hij jou kan overhalen om hem zijn geliefde terug te geven.

Hades
Dat nooit! De doden zijn dood en de levenden zijn levend. De doden horen dus in de onderwereld en niet in het rijk der levenden. De levenden horen in de bovenwereld en niet in het rijk der doden. Wat die zanger hier ook doet, hij krijgt zijn geliefde niet mee. Doden horen niet naar boven te gaan, dan wordt het hele evenwicht van de wereld verstoord.