1

Diep in gedachten lig ik op bed. Ik denk aan 2 maanden geleden, hoe het allemaal begon. Ik werd eigenlijk al mijn hele leven gepest. Jongens gooide mijn fiets in de sloot. Ze scholden me uit voor hoer en allemaal andere dingen. Ze noemde me dik en ik begon het te geloven. Toen ik in de spiegel keek zag ik een monster. Ik kon het niet meer aan en wilde zelfmoord gaan plegen. Ik stond op een gebouw. Ik wilde springen. Ik telde af in mijn hoofd.. 3...2.. "WACHT niet doen Charlotte !" Ik keek achter om. "GA WEG!" Riep ik terug. Ik probeerde me weer te concentreren op de sprong. "NIET DOEN CHAR! HET SPIJT ME! NIET SPRINGEN!" Riep de stem achter me weer. Wie is het? Ik draai me voor zichtig om. 2 meter van me af staat Rein. Rein is een van de jongens die mee deed aan het gepest. Casper en Musa waren de ergste. Rein was meer een meeloper. "Rein blijf daar. Ik ga gewoon springen. Er is toch niemand die om me geeft. Misschien zijn mijn ouders even verdrietig maar ook hun kunnen makkelijk zonder me." zeg ik. "Ik geef om je! Je bent prachtig!" Zegt Rein terwijl hij een stap dichterbij zet. "Rein lul niet zo. Jullie noemde me dik. Ik ben een vieze hoer volgens jullie." zeg ik terwijl ik tranen in mijn ogen krijg. "Nee Char vergeet dat. Ik wil je helpen. Geef me je hand. Spring niet!" zegt Rein. Ik draai me weer om en sta op het randje van het gebouw. Op de straat staan mensen naar ons te kijken. Weer tel ik in mijn hoofd af. 3 .. 2 ...