Chapter one

Daar zit ik dan, op Ibiza. De gelukkige ik die vier dagen geleden de jackpot van de loterij won. Ik zag het al helemaal voor me. Ik naar Ibiza, alleen of met vriendinnen. Ik had gelukkig precies de juiste datum gepland. One Direction trad die avond op. Ik kan me het niet anders voor stellen dan dat ik de grootste directioner ever ben. Ik heb zelfs een plan bedacht, oke ik weet dat dat faalt, maar toch. Misschien werkt het. Volgens mijn plan trouw ik uiteindelijk met Harry <3

Ik hang het eerste kleding stuk dat uit mijn knal rode koffer komt op. Ik zit te bedenken wat ik aan ga doen naar het concert als mijn mobiel gaat. Mijn moeder. ‘Lieverd, hoe was de vlucht? Alles goed gegaan? Oh, ik ben zo blij je te spreken. Lieverd? Lieverd?’ Had ik weer: een irritante overbezorgde moeder. Ze bedoeld het allemaal vast goed maar toch. ‘Ja mam, alles is prima. Maar ik ben net mijn koffer aan het uitpakken. Bel anders straks even terug.’ ‘Oke. Zal ik doen. Ik ben blij dat alles goed gaat. Dag lieverd tot zo’. ‘Doei mam.’’ Antwoord ik kortaf. Hier heb ik dus echt even geen zin in. Waarom denken moeders toch altijd dat het niet goed gaat.
Zodra ik de laatste kleding in de kast heb gelegd pak ik mijn pinpas en ga shoppen. Ik heb mijn pinpas dus vergeten. Heb ik wel weer. Ik sluit de deur achter me als ik een man in een zwarte jas zie staan. Bah, wat een engerd. Wat moet ik doen. Ik loop door zonder te laten merken dat ik bang ben. Shit, hij volgt. Ik neem de lift in de hoop dat hij niet mee gaat. Maar toch stapt hij de lift in. Als ik uit wil stappen pakt de man me ruw bij mijn arm. Ik roep nog ‘auw’. Maar de deur van de lift sluit al….