Hoofdstuk 120

Aiden
‘Ik wist dat het fout zou gaan en toch deed ik het’ ik sta op van het bed en ga voor het raam staan staren naar buiten.
‘Ik luisterde niet naar je’ zegt Yuna en gaat aan de rand van het bed zitten.
‘Dan nog had ik het niet moeten doen’ en ik sla met mijn vuist tegen de muur.
‘Je moest wel. Anders zou je het niet overleven!’ roept Yuna.
‘Dan nog! Ik dacht het zo op te kunnen lossen, Jack zou wel komen helpen!’ roep ik kwaad.
‘Aiden, alsjeblieft…’
‘Nee! Wat nou als Jack er niet was geweest? Yuna ik hou van je! Ik heb je dit niet willen aandoen!’ en ik draai me om naar Yuna.
‘Jack was er en heeft mijn leven gered!’ roept ze bang en gaat staan.
‘Je had wel dood kunnen zijn! Ik kon niet meer helder denken, ik was mezelf niet meer’ en ik kijk haar dreigend aan.
Geschrokken zet Yuna een stap naar achter en ik hoor haar hart bonken in haar keel.
‘Dit gaat niet werken’ zucht ik en loop de slaapkamer uit.
Ik loop naar beneden en ga naar buiten. Misschien wil frisse lucht wel helpen.

Ik sla de deur achter me dicht en loop een eindje richting het bos. Ineens zie ik een vampier richting het bos rennen. Verbaast blijf ik staan. Wat moet die hier? Nieuwsgierig loop ik een eindje verder maar de vampier is weg. Wel heeft hij/zij een vreemde geur achter gelaten. Als ik me weer omdraai om richting huis te lopen zie ik vlammen uit de stal komen. Binnen een seconde sta ik bij de stal.
‘Naur! Naur!’ roep ik zo hard ik kan en er komt gebrul uit de stal.
Dan klinkt er een luid gekraak en Naur komt door het dak naar buiten gevlogen. Hij is helemaal van streek en vliegt als een idioot rond in de lucht. Xena! Xena is nog binnen!
‘Yuna kom snel!’ roep ik en ruk de staldeur open.
Vlammen komen me tegemoet en ik hou mijn arm voor mijn gezicht om die te beschermen. Ik probeer naar binnen te komen en hoor Xena al roepen. Hoe verder ik de stal in ga hoe warmer het word en balken vallen naar beneden. Xena raakt in paniek en vliegt door een open stuk naar buiten. Gelukkig, die is vrij. Dan klinkt er luid gehinnik en besef ik me dat Midnight ook nog in de stal staat.
‘Midnight!’ gilt Yuna en komt ook de stal in.
‘Nee, Yuna! Blijf buiten!’ roep ik en probeer de deur van Midnight open te maken.
Uiteindelijk doet Yuna toch wat ik haar vraag en ze gaat naar Xena toe. Ik krijg de deur van Midnight niet open en het zwarte paard raakt alleen maar meer in paniek. Wat ben ik ook stom bezig! Ik ben een vampier, ik kan die deur zo open trekken.
Met een flinke ruk smijt ik de deur op de grond en Midnight rent hinnikend de stal uit waarbij hij me omver loopt. Ik val achterover met een harde klap op de grond. Versuft kijk ik rond en zie dan een paar brandende balken op me af komen. Met een harde klap vallen ze op mijn been. Ik probeer zo snel mogelijk de balken van me af te halen en ga dan weer staan. Zo snel als ik kan verlaat ik de stal en ga naar buiten. Hijgend en hoestend blijf ik staan. Dan vliegt Yuna me om mijn nek en omhelst me stevig.
‘Gelukkig leef je nog’ zegt ze met trillende stem en geeft me een kus.
‘Zijn de draken in orde?’ vraag ik een beetje piepend van de rook.
‘Het maakt je niet uit hoe je er zelf aan toe bent, als de draken maar in orde zijn?’ vraagt ze verbaast en kijkt me ongelovig aan.
‘Uhm, ja ik denk het wel dan. Is dat een probleem?’ vraag ik een beetje bezorgd.
Yuna schud haar hoofd en laat me weer los. Als ik om kijk zie ik dat Xena en Midnight aan de rand van het bos staan. Naur is nergens te bekennen en ik moet hem dus weer gaan zoeken.
‘Hoe is dit gekomen?’ vraagt Yuna dan en loopt naar Xena toe.
‘Ik zag een vampier het bos in rennen en niet veel later zag ik dat de stal in brand stond. Ik denk dat die vampier er iets mee te maken heeft’ zeg ik bedenkelijk en loop achter haar aan.
‘Heeft Naur de stal plat gebrand?’ vraagt Yuna.