* Hoofdstuk 29

-Peeta's Pov-

Nadat iedereen gekalmeerd is na het incident tussen Silber en Declan, loop ik naar Silber's kamer. Ik zie haar op bed zitten en ze heeft haar raam zo ingesteld dat ze kijkt naar een zonsondergang op het strand. Het is een mooi gezicht en ik weet zeker dat het mooier is als ik met haar kijk dus ga ik naast haar zitten. We zijn stil. We weten dat er een preek moet komen maar daar heb ik geen zin in dus hou ik het maar bij een aantal vragen. "Was niet zo slim hè?" "Nee." "Waarom doe je het dan?" "Waarom stel je die vraag als je het antwoord al weet?" Daar heeft ze me. "Houd je rustig tot je in de arena bent. In de arena kan je je gang gaan." Ik grijns en ze grijnst mee. We zijn nog een tijdje naar de zonsondergang aan het kijken als ik merk dat het stil is. "Dak." zeg ik en Silber weet meteen wat ik bedoel. Samen lopen we het dak op. Ik vraag haar alle dingen die ik nog wil weten en dan liggen we samen naar de sterren te kijken.

Ik zit hier maar te wachten tot Cinna eindelijk naar buiten komt. Zelf heb ik al mijn pak aan. De tijd gaat tergend langzaam en ik wou dat ik het sneller kon laten gaan. Eindelijk komt Cinna haar kamer uitgelopen en ik loop meteen haar kamer in de spiegel. Ze ziet er prachtig uit. Het lijkt alsof ze glinstert. Alsof ze een engel is in die witte jurk. "Kan je het zien?" Ik merk dat ik haar met grote ogen en open mond aan sta te staren. Ik schud mijn hoofd en ben weer terug in de werkelijkheid. "Ja, ik kan het zien. Je ziet er ongelooflijk uit." Waar die vandaan komt, weet ik niet. Ik ben altijd verlegen geweest als het om meisjes gaat. "In positieve manier of in de negatieve manier?" Vraagt ze twijfelend. "Positief." Ik loop naar haar toe. "Zo onschuldig maar zo bloeddorstig." Ik raak voorzichtig één van de bloedrode glittersteentjes op haar slaap aan. Bang dat ze door een verkeerde beweging uit elkaar kan vallen. "Laten we op het dak nog even oefenen." Op het dak aangekomen, vertel ik haar dat Ceasar haar gaat ondervragen over haar en Daz en dat ze daar niet teveel aandacht aan moet besteden. We maken een scène. Ik doe net of ik Ceasar ben en begin vragen te stellen. Ik wil eigenlijk niet weten wat ze antwoord. Ik wil niet weten hoe ze over andere jongens denkt. Noem me maar jaloers maar ik wil dat ze bij mijn is en bij mij blijft. Na een paar vragen vind in het genoeg geweest en zet ik muziek op. We zingen allebei luidkeels mee. Als er een rustig liedje op komt te staan, sta ik op. "Zo slecht zing ik toch niet hè?" vraagt ze grinnikend. "Nee, in tegendeel. Maar ik wilde vragen of je met me wilde dansen." Ik steek mijn hand uit en tot mijn opluchting neemt ze die aan. Als ze staat, leg ik mijn hand op haar heup en zij legt haar hand in mijn nek. Dan beginnen we te bewegen op de rustige muziek. Ik vraag me af waarom ze me niet aankijkt maar na een tijdje heft ze haar hoofd en kan ik recht in haar Blauwbruine ogen kijken. Een aparte kleur als je er zo over nadenkt maar zo mooi. Dat is mijn enige gedachte. Dan klinkt Effie’s stem dat het tijd is om naar de stadscirkel te gaan. Zo heb je een mooi moment, en zo baal je ervan dat het afgelopen is. Hoe dan ook, Silber en ik stappen uiteindelijk de lift in alsof er niks is gebeurd.

“Peeta, kan jij deze ketting aan Silber geven?” Cinna drukt een ketting in mijn handen en loopt weg. “Natuurlijk Cinna.” Mompel ik en loop richting de backstage ruimte waar de tributen opgesteld staan. Daz loopt net weg en haast me naar Silber. “Zal ik hem bij je omdoen?” Als teken dat het goed is, schuift ze haar haar opzij. Ik doe de ketting om en trek mijn handen weg om niet in de verleiding te kunnen komen om haar nog meer aan te raken. Dan loop ik naar mijn plek. Alles gaat in een waas voorbij totdat Silber aan de beurt is. Zoals verwacht worden er vragen gesteld over haar en Daz maar er is één vraag die we allemaal niet zagen aankomen. Of ze nog gevoelens heeft voor Daz. Mijn hart staat op het punt in stukken te vallen maar gelukkig zegt ze nee. Dan begint Ceasar over haar broers en brieven. Al Silber het publiek heeft afgeleid op een briljante manier, kijkt ze me verbaasd aan, waarop ik mijn schouders ophaal. Ik wist wel dat ik iets was vergeten te vertellen. Dan is het interview afgelopen en gaan we met z’n allen naar boven toe waar we afscheid nemen van Effie. Dan verdwijn ik naar mijn kamer om even later weer eruit te komen om naar het dak te gaan. Zo te zien was Silber hetzelfde van plan. En zo gaan we samen naar boven. Eenmaal boven, ga ik liggen en sla naast me op de grond waarop Silber naast me komt liggen. “Nog even een aantal tips.” Alsjeblieft Peeta. Niet nu. Ik wil er deze avond niet aan denken.” Ik merk dat ze aan het huilen is. Voor ik het weet, schuif ik haar naar me toe en sla ik een arm om haar heen. Zij gaat met haar hoofd op mijn borst liggen. Ik weet dat het onmogelijk is om nu verliefd op haar te worden, ze zal binnenkort waarschijnlijk dood zijn al wil ik daar niet aan denken. Toch blijf ik zo liggen. “Het komt allemaal goed. Je bent sterk genoeg om ze te verslaan.” Ik streel haar haar en ik hoop dat ik door mag gaan van haar. Ik kan het niet laten en zonder erbij na te denken, zeg ik wat er op mijn hart ligt. “Ik wil je niet missen, Silly. Je verdient dit niet. Kon ik maar iets doen.” “Dat kan je ook. Zorg ervoor dat ik genoeg sponsors krijg. En nu ga ik naar bed. Ik heb mijn rust hard nodig. Welterusten.” “Slaap lekker.” Ze loopt naar binnen en ik blijf hier leeg en alleen achter. Ik kan niet nadenken en als dat al lukt, denk ik aan haar. Ik heb Katniss vorig jaar al opgegeven. Die voelt meer voor Gale dan voor mij. Maar om op dit moment weer iemand anders te vinden waarvan ik niet zeker weet of ze de Spelen zal overleven, is echt weer iets voor mij. Ze zal het overleven. Ik zal er alles aan doen om dat te laten gebeuren.