~024~

Zijn gezichtsuitdrukking veranderde direct. Hij keek serieus en meer bezorgd.
“Ik heb tegen je gelogen”
“Over wat?”
“Ik was niet ziek.”
“Huh? Wat bedoel je?”
Voor de tweede keer deze nacht deed ik mijn verhaal. Ik vertelde hoe Nina het briefje gevonden had, hoe ze mij bedreigd had en waarom ik tegen hem gelogen had. Daarna durfde ik hem niet echt aan te kijken. Ik had schrik voor zijn reactie.
“Waarom heb je me dit niet eerder verteld?”
“Je was zo gelukkig en ik wou het niet verpesten voor jou.”
Ik had moeite om mijn tranen in te houden. Maar ik moest, anders zou mijn make-up kunnen uitlopen.
“Thomas, je wordt binnenin verwacht.” komt er ineens iemand zeggen. Het was waarschijnlijk tijd voor de kroning van de prom king & Queen.
Vastberaden pakt hij mijn hand vast en trekt me naar binnen.
“Thomas, je weet toch wat Nina gaat doen als ze me ziet.”
“Het kan me niet schelen wat Nina doet. Luister Hanne, ik moet niet per se prom king worden. Ik ben hier met jou en dat is meer dan genoeg.”
Hij trekt me door de menigte, die verrast is mij te zien en begint te fluisteren. Dan krijg ik Nina in de gaten. Ze staat al mooi in het rijtje prom Queen kandidaten op het podium. Ze schudt met haar hoofd. Thomas laat me achter op de voorste rij en gaat het podium op.
“Ik ben blij om jullie mee te delen dat jullie prom king…” zegt de directeur met tromgeroffel op de achtergrond.
“Thomas is!” zegt hij vervolgens. Iedereen begint luid te klappen en te roepen. Ik moet ook lachen en klap mee wanneer dat Thomas zijn kroon op zet.
“Dit kan niet doorgaan” gilt Nina plots en het wordt muisstil.
“Waarom niet, als ik het mag vragen?” vraagt de directeur plechtig.
Ik voel direct de bui al hangen en kijk angstig naar Thomas.
“Omdat hij haar heeft gebruikt, om meer stemmen te krijgen. Hun hele relatie was opgezet spel zodat meneer zeker prom king kon worden. Hier ik heb bewijs!” zegt ze en triomfantelijk haalt ze mijn lijst boven.
In de zaal ontstaat er geroezemoes tot wanneer Thomas het woord neemt.
“Ja oké, ik geef het toe… Het was eerst de bedoeling om zo meer stemmen te krijgen…” begint hij maar wordt onderbroken door boegeroep.
“Laat mij alstublieft uitspreken. Ik besef dat het geen goed idee was om het te faken en jullie op het verkeerde been te zetten. Ik weet het maar… Ik ben ook tot besef gekomen dat ik het niet zomaar heb gedaan. Zo heb ik Hanne beter leren kennen en ben ik echt verliefd op haar geworden. Ik heb geen spijt van mijn acties. Als jullie het nu willen dat ik niet prom king wordt dan, heb ik daar het volle begrip voor.”
Weer was het muisstil in de zaal. Niemand wist wat te zeggen.
“Wel, er is eigenlijk geen regel dat zegt dat het niet mag.” zegt de directeur om de stilte te doorbreken.
“Maar zo is het oneerlijk voor de andere kandidaten” protesteert Nina.
“Ik zou maar niet zoveel noten op je zang hebben, mevrouwtje. Het stemmenaantal klopt niet in verhouding met de leerlingen die konden stemmen. Over dit bestaat er wel een regel en die luid: degene die de stemming vervalst wordt direct gediskwalificeerd en mag zich verwachten aan een gans jaar vol strafstudie.”
“Maar maar, het was niet mijn idee. Het is allemaal hun plan.” zegt ze en wijst naar de rest van haar vriendengroep die op het podium staat. Direct klonk er boegroep over gans de zaal.
“Wel dames, jullie prom is over” zegt de directeur.
Een paar leerkrachten leiden de meisjes het podium af en er weerklinkt gejuich uit de zaal. Ik kon eindelijk weer lachen en gerust ademhalen. Het was allemaal voorbij.
“Dat wilt wel zeggen dat we zonder prom Queen zitten nu…”
“HANNE! HANNE! HANNE!” wordt er van in de zaal geroepen. Al gauw roept iedereen mijn naam en wordt ik het podium opgeduwd.
Voor dat ik het goed en wel besef heb ik een kroontje op mijn hoofd en ben ik aan het dansen met Thomas terwijl iedereen toekijkt.