Oud & Nieuw

-Vanuit Daan-

Vandaag is de dag waar ik ieder jaar naar uitkijk, oud & nieuw. Al mijn vrienden komen. Ik heb ook gevraagd of mijn buurmeisje Tatum wou komen want ieder jaar steken wij samen erg veel vuurwerk af. We zijn egt super goede vrienden ! We halen van alles uit wat onze ouders niet zo leuk vinden. *TRING* ik loop naar de deur en zie Tatum staan. Snel kijk ik nog even in de spiegel of mijn haar wel goed zit. Perfect ! Denk ik bij me zelf. Ik doe de deur open en zie een prachtig meisje staan. Altijd zo vriendelijk! 'Heee'. Zegt ze blij. 'Hoi' zeg ik terug.

- Vanuit Tatum-

Met oud en nieuw ga ik altijd met Daan vuurwerk afsteken, deze keer komen zijn vrienden ook. Ze lijken me erg gezellig. Ik loop naar zijn huis toe en bel aan. De deur gaat open en daar staat de altijd vrolijke Daan weer. We lopen naar zijn kamer en gaan even kletsen op zijn bed totdat de vrienden van Daan luidruchtig binnen komen stormen. 'Je moeder deed de deur open' roepen ze. Ook vragen ze of het leuk was met zijn tweetjes. Ik voel dat ik rood word en Daan ook. 'Trek je er niks van aan' Zegt een meisje tegen me, ze heet Susan. 'Hun zijn nou eenmaal zoo' Lacht ze. De rest stellen zich ook voor en dan lopen we naar buiten om vuurwerk af te steken. 'Doe wel voorzichtig!!' Horen we Daan's moeder nog roepen. *BAM* hahaha "Die ging hard!!'. 'Nu ik' zegt Daan. 'Wel een harde!' Zegt Jesper. 'Niet die kant Daan!' Schreeuw ik. Te laat. De bom gaat recht in de bosjes en de bosjes vliegen in de fik. 'Fackkk' Daan schrikt ervan. 'Bel de brandweer!!' Roep Priscilla. Rebbeca pakt har mobiel en belt de brandweer. Daar komt Daan's moeder al aangerend die ons in de gaten hield. 'Daan Zwierink!! Je zou voorzichtig doen!!' 'Sorry mam' zegt Daan schuldig. Nee he... daar komt mijn moeder ook al aangelopen. Ze is verschrikkelijk. Ik mag helemaal NIKS van haar. 'Tatum, wat is hier aan de hand?' 'Mevrouw, het is niet Daan of Tatum's schuld, Daan moest van ons de bom gooien, maar hij gooide verkeert' Wil Nils het voor ons opnemen. 'Dus Daan gooide?' Vraagt mijn moeder. 'Ja het spijt me.' Zegt Daan. 'Jij gaat deze jongen NOOIT meer zien, je blijft uit de buurt van hem!' 'Mam doe normaal, doe niet zo overdreven!' 'Lopen!'. Ik begin zachtjes te huilen en doe wat mijn moeder zegt, achter in me hoofd weet ik al dat ik Daan nooit meer zou zien...