OO3: meeting James

'u heeft dit laten vallen miss' ik kijk de jongen aan. Ik kijk om mijn pols als ik merk dat het mijn armbandje is. Ik pak hem aan en probeer hem om te doen. 'laat me helpen' zegt hij en maakt hem met behendige vingers vast. 'dank je' zegt ik. 'graag gedaan' zegt hij. 'ik ben James' 'Lillith' laat ik maar deze naam aanhouden zolang ik hier ben. 'nou Lillith' begint hij. 'waarom ga jij naar amerika?' vraagt hij met een zachte stem. Liegen lilly liegen, 'ik ga familie bezoeken en op zoek naar een baan' lieg ik  mijn best. 'hetzelfde als ik dus' zegt James. Ik knik en kijk weer naar de zee. 'ik ga terug naar mijn hut' zegt James en houd zijn hand uit' ik pak hem vast en ik voel dat hij iets in mijn hand legt. Wanneer hij wegloopt kijk ik wat het is. 'kom vanavond naar de brug, wacht daar op me' ik voel dat ik rood aanloop. Ik loop snel door naar mijn hut en kijk eens goed rond. Het is dus 1912 en op een of ander manier ben ik hier gekomen. Ik zucht en loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Er moet een of andere manier zijn om hier weg te komen. Toen ik gisteravond, honderd jaar verder, flauwviel in de badkamer moet er iets zijn gebeurd. Zoals bij de bermuda driehoek, aliens, of harry potter. Oke ik moet nu niet door gaan draaien. Als ik echt terug wil, wat ik wil, moet ik mijn hoofd erbij gaan houden. Het eerste wat ik nu moet doen is me even omkleden voor vanavond. Ik kijk op de klok. Bijna 6 uur. Hoelaat is vanavond eigenlijk? Ik pak een lange jurk uit de kast en trek hem aan. Nu doe ik nog mijn haar en loop naar buiten. Nu nog mijn weg vinden naar de brug.

Oke dit is echt een slecht hoofdstuk please forgive me for het niet schrijven.

x-X-x Rebecca x-X-x