Verliefd op een vampier? Zeker weten!

Ik was niet echt moe, maar ik moest even nadenken over alle dingen die vandaag waren gebeurd. Het was zoveel. Ik kon nog bijna niet geloven dat ik een vampier was. Mijn vriendinnen maakten daar altijd grappen over.
En Jeremy..
Hij was zo knap. Ik wist zeker dat ik verliefd op hem was. En het leek erop dat hij ook op mij was. Maar dat kon ik niet zeker weten. Ik ben gewoon zo normaal.
Gelukkig was het zaterdag, dat betekende dat ik morgen de hele dag
bij Jeremy kon zijn. Ik kon hem altijd nog vragen of wij ook verliefd was op mij. Ik zou morgen wel zien hoe het allemaal ging.
Ik merkte het eigenlijk nu pas maar ik had ontzettend veel dorst.
Niet de normale dorst van als je iets te drinken wilt, maar dorst naar bloed.
Ik dacht er even over na, maar ik zal morgen wel aan Jeremy vragen wat ik daaraan moest doen.
En met de gedachte dat ik morgen Jeremy weer zou zien viel ik in slaap...

De volgende dag was ik ontzettend blij. Mijn moeder vroeg zich natuurlijk af hoe dat kwam.
'Gewoon. Het is zondag en het is mooi weer.'antwoorde ik.
Toen het tien uur was, vond ik dat ik lang genoeg had gewacht.
'Mam, ik ga weer zwemmen!'
'Waarom,' vroeg ze, 'Je bent er gisteren ook al geweest!'
Nou, kijk mam, ik ben een vampier, en heb een andere vampier ontmoet op wie ik verliefd ben. En daar komt nog het probleem bij dat ik ontzettende dorst heb, wat betekend dat ik bloed moet drinken.
Natuurlijk zei ik dat niet echt. Ik kon me wel voorstellen wat ze dan zou doen. Waarschijnlijk zou ze me in een gekkenhuis stoppen...
'Gewoon, ik vindt het daar superleuk, en het is zulk mooi weer.
Mijn moeder zuchtte.'Okee dan. Hoelaat ben je weer thuis?'
'Eeuhm, vanavond.'
'Okee, lieverd. Veel plezier.'
'Doei!'
Ik pakte mijn fiets en fietste zo snel mogelijk naar het meer.
Toen zag ik Jeremy staan.
Ik gooide mijn fiets om en rende op hem af.
'Jeremy...!'