Zoals gewoon zit ik weer alleen, zonder iemand naast me. Ze vinden me toch allemaal een raar kind, waarom zou iemand naast me willen zitten.. ‘Hallo?! Guusje, Guusje.. GUUSJE!’ ik zie dat mijn wiskunde leraar voor me staat, hij kijkt niet zo vrolijk. ‘Ja, uhm sorry meneer, ik was eventjes aan het dromen.’ ‘Aan het dromen?! In mijn les? Dromen moet je in je bed doe, het niet in mijn wiskunde les, eruit nu!’ ‘oke oke, rustig maar..’ ik pakte mijn tas en liep het lokaal uit. Pfoeh, wat haatte ik die man toch, ik kon nooit iets goed doen in zijn les, altijd haalde ik onvoldoendes. Weet je wat? Ik ga me niet eens melden nu, ik ga gewoon naar huis, ik ben er klaar mee! Ik ging eerst naar mijn kluisje en daarna naar de ingang, ‘Uhm, ik voel me niet zo goed, zou ik naar huis mogen?’ vraag ik aan de conciërge. ‘Ahw, meiske toch, ja ga maar lekker naar huis toe!’ Eigenlijk ben ik helemaal niet ziek, ik wil gewoon niet op de graf school blijven. Ik pak mijn mobiel weer en ga weer muziek luisteren, de weg naar huis fietsen duurt lang, het is een saaie lange weg. Opeens voel ik me een beetje misselijk, ik wordt duizelig en val neer..

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen