Hoofdstuk 112

Aiden
Ze pakt mijn hand vast en ik kan wel door de grond zakken. Ik kijk haar aan en weet niet of ik dit wel moet doen. Als ik het doe heb ik een groot probleem. Jack zal razend op me zijn en ik weet niet of ik nog wel sterk genoeg ben om te kunnen stoppen. En als het me dan lukt, wat zal er dan van Yuna over blijven?
‘Waar zit je aan te denken?’ vraagt Yuna en kruipt dicht tegen me aan.
‘Aan heel veel dingen’ fluister ik en ga weer liggen.
‘Doe het nou maar gewoon’ zegt ze een beetje opdringerig.
‘Het is niet zo makkelijk als jij zegt’ grom ik naar haar.
‘Jack is buiten samen met Alana. Ik kan wel vragen of ze even weg willen gaan’ en Yuna wil op staan van het bed.
‘Nee niet doen!’ en ik pak haar vast.
‘Waarom niet?’ vraagt ze terwijl ze zich omdraait.
‘Omdat… omdat Jack dan niet kan ingrijpen als het fout gaat’ grom ik dan naar haar.
‘Waarom zou het fout gaan?’ lacht ze bijna en komt weer op het bed zitten.
‘Dat weet je best! Dat hoef ik je toch niet meer uit te leggen?’ zeg ik kwaad.
‘Dus je wil het toch doen?’ vraagt ze dan.
‘Als ik wil blijven leven wel ja’ en ik ga rechtop zitten.
‘Wil je hebben dat ik Jack ga halen?’ vraagt ze onzeker.
‘Die komt wel als het nodig is. Hij was toch buiten?’
Yuna knikt en komt expres dichter bij me zitten. Ik sluit mijn ogen en ga met mijn hoofd naar haar toe.
‘Weet je zeker dat je dit wil doen voor mij?’ vraag ik hongerig.
‘Ja voor jou doe ik alles’ en haar stem hapert een beetje.

O man, hier ga ik spijt van krijgen. Ik buig me naar haar toe en mijn mond is nog maar een paar millimeter van haar nek verwijderd. Ik kan het bloed bijna door haar aderen voelen stromen. Haar hart bonkt in haar keel en ze ademt steeds sneller. Ik open mijn mond een stukje en voel mijn hoektanden. Snel zet ik ze in haar nek om wat pijn te besparen. Haar warme bloed raakt mijn tong en ik begin gulzig te drinken. O wat heb ik dit gemist! Ik pak haar steviger vast zodat ze niet uit mijn vingers glipt. Ik voel dat ze tegenwerkt maar ik kan niet helder meer denken. Ik drink zo veel ik kan en voel dat Yuna zich verslapt. Ze werkt nog tegen maar niet voor lang meer. Haar hartslag en ademhaling zijn bijna weg maar ik krijg er nog geen genoeg van.
Plotseling staat Jack in de kamer en probeert me van Yuna los te trekken. Ik laat me niet van haar weg trekken en ga door met drinken.
‘Aiden!’ roept Jack maar ik geef niet toe.
‘Aiden laat haar los!’ en hij pakt me weer vast.
Kwaad grom ik naar hem en hij zet een stap terug. Ik zet mijn tanden weer in haar nek maar Jack geeft het niet op. Hij komt weer naar me toe gelopen en grijpt me vast. Deze keer verlies ik wel mijn grip op haar en in de houtgreep zet hij me op de gang en gaat weer naar Yuna toe. Kwaad blijf ik op de deur bonken maar Jack doet niet open.
‘Ga naar beneden en blijf weg bij Alana’ gromt Jack vanuit mijn slaapkamer.
Grommend blijf ik op de deur staan bonken maar na een half uur geef ik het toch maar op. Ik loop naar beneden en laat me verslagen in een stoel zakken.

Na een paar uur komt Jack eindelijk naar beneden. Ik durf hem niet aan te kijken. Wat heb ik met haar gedaan? Ik heb haar gewoon gedood!
‘Waarom deed je dat?!’ gromt Jack nu naar me.
‘Ik… Ik kon er niet meer tegen, ik werd er gek van’ zeg ik met tranen in mijn ogen.
‘Je hebt haar bijna gedood!’ en Jack grijpt me bij mijn keel en drukt me tegen de muur aan.
‘Dus ze leeft nog?’ piep ik zachtjes.
‘Ja en daar heb je geluk mee!’ en ik zie zijn hoektanden in zijn mond zitten.
‘Ik wil de..’ piep ik weer.
‘Wat wilde je niet? Je wilde haar niet doden?! Daar leek het straks anders niet op’ gromt hij.