Hoofdstuk 110

Aiden
Ik kus haar op haar lippen en even heb ik de neiging om het toch te doen. Ik maak me van haar los en kijk haar aan. Ik voel mijn hoektanden al aan de binnenkant van mijn mond en ik laat mijn handen zakken.
‘Het is beter als je gaat slapen’ zeg ik met een droge keel.
Yuna knikt en gaat in bed liggen.
‘Is Jack nog wakker?’ vraag ik een beetje nors.
‘Ja die is nog beneden’ gaapt Yuna.
Ik draai me om en loop de deur door de gang op. Ik strompel naar beneden en daar zit Jack voor het vuur met wat hout te spelen. Als hij me hoort staat hij meteen voor mijn neus.
‘Wat doe jij uit bed?’ vraagt hij en kijkt me aan.
‘Laat me gaan Jack’ ontwijk ik zijn vraag.
‘Ik kan je niet laten gaan.’
‘Jack, je moet iets doen!’ grom ik kwaad.
‘Je kunt niet weg!’ roept hij nu.
‘Jack, ik kan dit niet langer meer aan!’ grom ik en wil verder de woonkamer in lopen.
Jack houd me tegen en ik kijk hem kwaad aan.
‘Ik wil je graag laten gaan maar dat overleef je niet’ zegt hij doordringend.
‘Jack, alsjeblieft!’ ik klem mijn kaken op elkaar en pak zijn pols vast.
‘Wat wouw je doen?’ vraagt Jack een beetje lachend.
‘Dit is geen tijd voor grapjes!’ roep ik nu kwaad.
‘Sorry dat was niet de bedoeling’ en hij laat me weer los.
‘Is er dan echt geen oplossing?’ grom ik.
‘Ik weet het niet’ roept Jack en gaat bij het vuur zitten.
Met een hand steun ik tegen de muur en met de ander wrijf ik door mijn gezicht. Ik wil Yuna echt niet nog een keer bijten. Ik heb het haar beloofd.
‘Het is beter als je nu gaat slapen. Ik weet ook niet wat je moet doen’ fluistert Jack en staart naar het vuur.
Ik zucht moeilijk en draai me weer om. Met moeite kom ik de trap weer op en sluit dan de slaapkamerdeur achter me. Ik laat me op bed zakken en sluit mijn ogen.

‘Jack, je moet nu echt iets doen!’ hoor ik Yuna roepen op de gang.
‘Wat wil je dan dat ik doe?’ roept Jack boos terug.
‘Iets, maakt niet uit wat maar dit kan zo niet langer! Hij ligt nu al drie dagen op zijn bed en beweegt niet meer!’ roept Yuna angstig.
‘Hij opent zelfs zijn ogen niet meer en geeft geen reactie op alles wat ik tegen hem zeg.’
‘Ik weet echt niet wat ik moet doen! Ik kan toch niet zomaar iemand doden en hier heen brengen?’ klinkt Jack wanhopig.
Dat zou inderdaad nog niet zo’n slecht idee zijn. Waarom kan hij dat niet gewoon doen? Ik hou dit niet lang mee vol.
‘Heb je zijn gezicht wel eens gezien? En de verwondingen? Ze zien er nou niet bepaald beter uit dan eerst, vind je wel?’ zegt Yuna nu wat zachter.
‘Ik weet het. Hij ziet er ook slecht uit’ klinkt Jack verslagen.
‘En waar is Alana eigenlijk?’ veranderd Yuna van onderwerp.
‘Die is buitenspelen. Ik wilde haar even hier niet bij hebben.’
‘En wat denk je hier mee te bereiken? Ze is een vampier! Ze kan ons heus wel horen!’ roept Yuna boos.
Even is het stil op de gang en kan ik alleen hun ademhaling horen.
‘Ik weet wel iets’ zegt Yuna dan heel zachtjes.
‘Wat dan?’ vraagt Jack hoopvol.
‘Nou… het is iets, maar daar is Aiden niet erg blij mee.’
‘Wat dan?’ vraagt Jack weer.
‘Nou… dit is al vaker voorgekomen en… Aiden heeft me een paar keer gebeten om in leven te blijven’ gooit ze er in een keer uit.
‘Hij heeft wat?!’ en ik hoor Jack overeind vliegen.