Hoofdstuk 107

Yuna

Als ik eenmaal beneden ben zit Alana tegen Jack te praten.
‘Maar ik wil hem ook zien?’ Jammert ze door. Zo te zien is Jack het zat en schud zijn hoofd.
‘Ach laat haar toch’ zeg ik als ik ben gaan zitten.
Alana staat op en rent bijna de woonkamer uit. ‘Doe je wel heel zachtjes!’ zeg ik iets harder zodat ze me hoort. Meteen hoor ik dat ze een stuk zachter de trap op loopt.
Ik kijk Jack een keer aan maar zeg niks.
Na een paar minuten komt ze huilend terug en zakt een beetje boos in de stoel.
‘Ik kan toch ook met je gaan jagen?’ moppert Jack die haar strak aankijkt.
‘Maar dat wil ik niet! Ik wil met Aiden!’ zegt ze door haar tranen heen. Ik kijk een keer naar Jack die zijn mond open wil trekken. Ik sta op en til Alana weer uit de stoel en zet haar bij mij op schoot terwijl ik de tranen van haar wangen af veeg.
‘Maar Aiden moet nu rusten. Over een paar dagen gaat het misschien wel’ fluister ik.
Ineens schiet Jack overeind en komt een paar tellen later moperend terug met niemand minder dan Aiden die hij moet ondersteunen.
Jack laat hem langzaam in een van de stoelen zakken en Alana en ik kijken allebei naar Aiden die met moeite zijn ogen open kan houden.
Voordat Alana iets kan zeggen druk ik haar iets dichter tegen me aan zodat ze haar mond houdt.
Ik weet zeker dat ze hem nog een keer wil vragen mee te gaan jagen. Zo meteen zegt de gek nog ja ook!
Alana laat zich voorzichtig op de grond zakken en loopt voorzichtig naar hem toe en kijkt een paar keer naar Jack om zijn gezichtsuitdrukking te pijlen. Als Jack in de gaten heeft dat het niks uithaalt om er iets van te zeggen, loop ze door.
‘Ik wilde je niet aan het huilen maken’ komt er schor uit Aiden’s mond terwijl hij een keer met zijn hand door haar haren strijkt.
‘Geeft niet echt hoor’ zegt ze wiebelend.
‘Maar ik heb dorst, en ik wil heel graag mijn mama terug’ zegt ze zachtjes terwijl ze naar de grond kijkt.
‘Dan moet je toch echt met Jack gaan wat dat jagen gaat me niet lukken’ zucht hij.
Ineens worden zijn ogen groter en is hij flink aan het nadenken.
‘Waar is Naur heen? Is alles goed met hem? Waar is de rest?’ mompelt hij en kijkt een keer vermoeit om zich heen.
‘Met Naur is alles goed, maak je daar maar geen zorgen om’ zeg ik zachtjes.
‘En de rest is vertrokken op zoek naar de moeder van Alana’ vult Jack me aan.
Aiden knikt een keer en lijkt er vrede mee te hebben.
‘Ik geloof dat ik jou weer naar boven breng, je hebt je rust nodig’ zegt Jack die al opstaat.
Weer knikt hij en laat het allemaal toe.
Als Jack weer beneden is blijft hij staan en kijkt naar Alana.
‘Kom je nog of niet?’ vraag hij als het meisje niks vraagt of doet.
‘Waar gaan we heen dan?’ vraagt ze verbaast.
‘Jagen natuurlijk, maar als je geen dorst meer hebt hoeft het niet hoor’ zegt hij met een grijns
Meteen springt ze op en staat binnen een paar tellen naast hem.
‘Maak je het niet laat? volgens mij is ze al moe’ zeg ik terwijl ik opsta om mijn boek te pakken.
‘We zijn zo weer terug’ belooft Alana me terwijl ze de woonkamer al uitloopt. Jack loopt er lachend achteraan en na een paar tellen hoor ik de deur open gaan en weer dicht vallen.

Net voordat mijn ogen dichtvallen gaat de deur weer open en met een iets hardere klap weer dicht. Ineens staat Alana voor me waardoor ik het boek bijna uit mijn handen laat vallen. Ze kijkt me lachend aan. ‘Volgens mij moet jij het ook niet te laat maken’ zegt ze.
‘Volgens mij had ik met jou afgesproken dat je meteen naar bed zou gaan’ zegt Jack net voordat Alana in de stoel kan gaan zitten. Ik hoor haar een keer zuchten en langzaam loopt ze de kamer weer uit de gang in.