Chapitre Vingt-Quatre

Amelia Rousseau

Waarom weet ik niet. Eigenlijk moet ik hem gewoon loslaten, en van me af zetten. Maar toch... toch zit het me niet lekker. De manier waarop hij deed. Ik ken hem veel te goed. Er is iets. Er zit hem wat dwars.
Amelia: Luca, wat is er? Wil je er over praten?
Pas als ik de sms al verstuurd heb, merk ik hoe dom het klinkt. Net een therapeut of zoiets dergelijke. Bij Luca's icoontje op whatsapp staat 'online' dus heeft hij het wel gezien.
Luca: Beter van niet
Met fronsende wenkbrauwen lees ik het. Waarom 'beter van niet'? Waar slaat dat op?
Amelia: Waarom?
Luca: Daarom. Sorry, Mel
Ik zucht diep en let al lang niet meer op het proggramma dat op de tv op staat. Waarom zegt hij nou weer niks? Zo typisch, he.
Amelia: Maar wat is er dan? Want er is duidelijk iets aan de hand
Luca: Niks!
"En met wie heb jij het zo druk met sms'en?", vraagt Ines lachend als ze naast me op de bank springt.
"Luca", antwoord ik kort. Meteen maakt de lach op haar gezicht plaats voor verontwaarding.
"Waarom?! Zeg met niet dat jullie weer praten!"
"Niet echt. Alleen maak ik me zorgen", begin ik, maar Ines onderbreekt me al.
"Die asshole is wel de laatste waar jij je zorgen over moet maken!"
"Ik heb het gevoel dat er iets is, maar hij wil niks loslaten", zucht ik. Ines slaakt nog een diepere en dramatischere zucht.
"MEL! Wat boeit jou dat? Zet je over hem heen man", reageert ze boos.
"Ben ik al, maa-"
"Maar je smst hem wel nog. Nee, Mel, dat werkt niet!" Voordat ik het überhaupt door heb, heeft ze mijn mobiel afgepakt en rent ze er mee weg. Als de bliksem spring ik op en ren ik haar achterna, maar tevergeefs. Ze heeft zichzelf al opgesloten op de wc.
"Ines! Doe godverdomme die deur open!", bons ik hard op de wcdeur. "En waag het niet mijn telefoon kapot te maken, want dan vermoord ik je nadat je een nieuwe hebt gekocht!"
"Doe ik niet", roept ze terug. Ik zucht opgelucht. "Als jij belooft niet meer met Luca te praten of te smsen!"
"Waarom?", vraag ik geïrriteerd. Wat heeft zij daar nou weer mee te maken? Dat mag ik altijd zelf nog bepalen!
"Omdat hij een klootzak is!", roept ze.
"Is goed", zeg ik dan maar, zodat ik m'n telefoon weer terug kan krijgen. Als ik dadelijk weer met hem sms, bepaal ik dat nog altijd zelf. Het slot gaat van de deur, en meteen pak ik mijn mobiel weer uit Ines handen.
"Gelukkig dan maar, want ik heb hem al geblokkeerd, en vervolgens zijn nummer verwijderd", glimlacht ze triomfantelijk als ze langs me loopt en voor de tv gaat zitten. Met open mond kijk ik haar na. Serieus?
"Wat een kutwijf kun jij soms zijn", bits ik.
"Weet ik, maar straks zul je me dankbaar zijn. Genoeg leuke jongens!", lacht ze. "Wat is trouwens op tv vanavond?"
"Op 4 zenders voetbal, en verder nog meer sport", zeg ik nors. Waarom flikt ze dit nou? Gaat zij even lekker regelen dat ik niet meer met Luca mag praten. Dat ze me dit gewoon flikt, hè. Dat maakt me echt boos!
"Hm, saai dus, zullen we wat anders gaan doen?"
"Nee", antwoord ik kortaf en ik been koppig naar mijn eigen kamer.