21

Ik pak mijn Wand stevig vast en loop met ik gehouden adem naar buiten. Ik heb nog geen stap gezet of velblauw vuur komt op me af, nog net op tijd spring ik opzij. F*ck.
Oké de ogen, de ogen zijn gevoelig dacht ik bij mezelf.
ik verstopte me op een goede plek en zette mijn gehoor open meteen hoor ik wat alle mensen zeggen ‘O, nee. O nee. O nee, Ron dit gaat niet Goeed!!’ gilt Hermelien hysterisch, bedank voor je vertrouwen Hermelien. En ondanks ik straks waarschijnlijk geroosterd word glimlach ik toch. Oké focus, ik luister en concentreer me op de draak.
Ik kan horen welke bewegingen hij maakt. Ik sluit mijn ogen en ik doe spreuk op totaal vertouwen van mijn oren. ‘Immobilus’ schreeuw ik, als ik voorzichtig mijn ogen open zie ik dat de draak inderdaad rustig, of in ieder geval rustiger is geworden.
Snel, maar uiterst voorzichtig loop ik richting er ei.
Nu zit ik voor het ei, maar de draak ik weer wat onrustig aan het worden.
Rustig steek ik mijn hand uit, van onverwachte bewegingen zou hij nog onrustiger worden.
Als mijn vingers het ei bijna aanraken komt er een vlam, snel trek ik mijn hand terug.
Ik zucht… hoe deed Victor dat?.. Ogen juist.. wat was een spreuk daarvoor? Ik bedoel ik wilde nou niet echt een Draak in stukjes hakken..
Misschien kon ik hem Verlinden? Het was het proberen waard, denk ik..
‘Lumos solem!’ de draak is verblind en ik grijp mijn kans, met een vlugge beweging heb ik het ei gepakt. Ik hoor veel mensen juichen maar ook mensen jammeren, waarschijnlijk Zwadderich. Ik het voorbijgaan hoor ik volgens bij Zabini zeggen dat ik geroosterd had moeten worden, en Malfoy dat hij z’n kop moet houden, ik grinnik even. Hij help z’n reputatie zo nog omzeep. Ik schrik op van een vlam. O shit ik zit nog steeds bij die draak. Snel ren ik terug naar de tent. Als ik achterom kijk zie ik en vlam op me af komen. F*ck.
‘Aquamenti!’ gil ik vlug. Een straal van water blust de vlam nog net optijd.
Als ik binnen ben hoor ik de stem ’38 punten!’ roepen. Ik zucht opgelucht.
Fleur is nu aan de beurt.
Snel loop ik naar Harry die me een knuffel geeft. ‘goed gedaan.’ Zegt hij. ‘Thanks’ zeg ik en ik glimlach even. ‘je shirt is deels verbrand’ merkt Harry op. Als ik naar de onderkant van mijn shirt kijk zie ik dat hij inderdaad is verbrand. Ik haal mijn schouders op. ‘maak niet uit’.
Zo zitten we nog een tijdje als Harry’s naam word omgeroepen, Harry staat op en loopt door de ‘deuren’ van de tent. ‘succes!’ roep ik nog.
In de tent hangt een ijzige sfeer, niemand zegt iets.
Je hoord allen het publiek gillen en schreeuwen. Tenminste dat is wat hun horen, ik hoor wat ze precies zeggen. Zo hoor ik Hermelien op dit moment nog erger gillen tegen Ron dan net. En ik soms hoor ik zelfs Ron, hem aanmoedigen.
Vol spanning en hoop dat hij het overleeft zit ik te wachten.