-004-

Na een tijdje is Kaoru weer helemaal rustig. ‘ik heb honger’ zegt hij en kijkt me aan. Even ben ik gevangen in zijn blik. ‘hu.. ja laten gaan kijken waar we kunnen eten.’ Zeg ik en sta op Kaoru loopt achter me en ik houd de deur voor hem open. Als hij door de deur loopt pak ik zijn hand en druk een kus op zijn wang. Verlegen kijkt hij weg en ik grinnik. Die jongen maakt me ook altijd blij. Als we wat door de gangen hebben gelopen komen we uit bij een soort restaurant. Samen lopen we naar binnen en al snel zie ik Mori en Honny zitten. Ze willen net gaan bestellen als ze ons zien en wenken ons. Snel trekt Kaoru me mee en we schuiven aan. ‘heeft u een keuze kunnen maken heren?’ vraagt de ober. Mori begint met bestellen en snel zoeken Kaoru en ik wat te te eten. Als iedereen wat besteld heeft beginnen we gezellig over van alles en nog wat te kletsen. Het is echt super gezellig tot er een of ander raar geroezemoes ontstaat. ‘oh nee daar heb je tamaki’ zucht Honny ik voel de woede weerr in mij opkomen. ‘blijven zitten jij’ hoor ik Tamaki dwingend zeggen. ‘ik wil voorstellen aan jullie dat jullie samen met mij een host club op richten. Even twijfel ik, ik blijf die gast wantrouwen. Kaoru kijkt me geruststellend aan en uiteindelijk stemmen we alle vier in. ‘okey mooi zie ik jullie morgen vroeg bij het muzieklokaal’ Tamaki loopt weg en gelijk komt de ober aan lopen met het eten. Verder is het erg gezellig met Mori en Honny. Als al het eten op is lopen Kaoru en ik samen naar onze kamer. Gelijk ploft Kaoru op mijn bed en kleed zich uit. Verbaast blijf ik staan, ‘wat sta je te kijken?’ vraagt Kaoru. Ik negeer zijn vraag en loop op hem af. ‘w.w.wat d.d.doe je? ’ aan de angst in zijn stem is te horen dat hij het niet verwacht. Al snel ben ik weer terug op aarde en kijk hem schuld bewust aan. ‘het spijt me’ fluister ik en loop met gebogen hoofd de kamer uit. ‘ wacht Hikaru’ ik word abrupt stil, langzaam kijk ik omhoog en zie dat Kaoru voor me staat. ‘Hikaru ik moet je wat vertellen’ even houd hij stil. Net op het moment dat ik mijn mond wil open doen om wat te zeggen voel ik zijn lippen op de mijne. Ik sluit genietend mijn ogen en loop achteruit naar mijn bed, als ik zit laat Kaoru verschrikt los. Lang heeft hij niet om weg te komen want ik trek hem zacht op me schoot en druk mijn lippen op die van hem. Ik verbreek de kus en kijk hem in zijn ogen. ‘Hikaru, ik wilde eigenlijk zeggen dat ik je al een hele tijd leuk vind. Ik weet dat het niet kan maar mijn gevoel is gewoon zo.’ Aan een stuk blijft hij door praten. Langzaam beging het praten over te gaan in snikken. ‘hey Kaoru wat is er?’ vraag ik terwijl ik kalmeren over zijn rug wrijf. ‘ik ben bang dat onze ouders het niet goed vinden’ ik knik en geef hem nog een kus op zijn mond. ‘het komt wel goed, geloof me’ breng ik er met zo veel mogelijk overtuiging uit. Snel werp ik een blik op de klok. ‘heey Kaoru het word al laat zullen we gaan slapen?’ hij knikt en loopt naar de badkamer. Niet veel later komt hij terug.