||~001~||

“Mongool!” “Idioot!” “Irish faggot!” “Klootzak!” “You’re a cunt!” “Fuck you!” “Je vader mishandelt je niet voor niets!” Ugh, het zal wel weer maandagochtend zijn… Misschien kun je het niet echt zien, maar deze woorden raken me echt… Mijn enige vriend, of in dit geval, vriendin in de klas is Sky. Ze is best wel populair. Ik daarin tegen heb dus geen vrienden, behalve haar. Dat zal wel een reden hebben… De bel gaat in twee minuten dus ik moet me haasten. Ik kijk nog even snel op mijn rooster. Lokaal 20. Ik sprint de trap op en haal het nog net op tijd. De leraar is er nog niet. Ik zie dat er nog maar 3 plekken over zijn. Naast Matt, Ruben en Sky. Ik kijk naar Matt, maar zie dat hij overdreven zijn voeten op de stoel naast hem heeft geplaatst, dan kijk in naar Ruben, hij heeft zijn tas op de stoel naast hem gezet. Oké, dan is er nog maar één keuze. Ik kijk naar Sky die gewoon keurig op haar stoel zit. Ik loop naar haar toe en mompel iets dat op ‘mag ik naast je zitten?’ moet lijken. Gek genoeg heeft ze me begrepen. “Tuurlijk mag dat!” zegt ze vrolijk. Ik ga naast haar zitten en zie tot mijn grote schrik dat Tobias achter ons zit. Nee hè… “Hey, Ierse mongool.” zegt hij. Ik negeer hem maar voel dan hoe hij hard met zijn liniaal op mijn hoofd slaat. “Ik zei je wat.” zegt hij geïrriteerd. Ik wrijf over mijn achterhoofd en draai me om. “Wat moet je, Tobias?” vraag ik ongeïnteresseerd. Ik voel hoe er een vlakke hand in mijn gezicht beland. “Is dat hoe je vader je ook altijd slaat?” zegt hij lachend. De hele klas lacht met hem mee, behalve Sky. “Tobias, kappen!” zegt Sky. That’s it… Ik pak mijn tas en sprint de klas uit. Tranen rollen over mijn wangen. Ik hoor hoe iemand me volgt. “Niall, wacht nou even!” hoor ik iemand roepen. Ik ren naar de aula, waar gelukkig niemand zit, en ga daar vervolgens op een bankje zitten. Ik stop mijn gezicht in mijn handen en snik zachtjes door. Ik voel hoe iemand een hand op mijn schouder legt en kijk op. Ik zie dat Sky naast me is komen zitten, ze heeft een bezorgde blik op haar gezicht. “S-Sky? Wat doe je h-hier?” vraag ik. “Ik zocht naar jou…” zegt ze zachtjes. Ik kijk haar vol ongeloof aan. “J-je bent hier n-niet voor mij…” zeg ik snikkend. Ze zucht. “Geloof het of niet, maar ik spreek de waarheid.” zegt ze voorzichtig. Het is even stil. “S-sorry dat je me zo m-moet zien, die woorden r-raken me gewoon…” zeg ik, zover het mogelijk is, door mijn gesnik heen. Ze trekt me in haar armen. “Shh… Ze zijn gewoon jaloers…” zegt ze geruststellend. Waar moeten ze jaloers op zijn? Nouja… Ik kalmeer ten minste een beetje van haar woorden. “Je bent mooi zoals je bent…” voegt ze eraan toe. Ik sluit mijn ogen, maar de tranen blijven maar komen. “Y-you don’t mean t-that… I’m ugly and f-fat…” zeg ik. Ze schrikt hoorbaar. “Niet waar Niall! Wie heeft je dat vertelt?” vraagt ze. “M-mijn vader…” zeg ik zachtjes. Ze wrijft voorzichtig over mijn rug. “Well, guess what? He’s wrong.” fluistert ze, zeker van haar woorden. “N-noem één iemand op d-die dat niet z-zo vind.” stel ik voor en laat Sky los. “Ik.” zegt ze makkelijk. Ik kijk haar aan, ze heeft een soort twinkeling in haar ogen. Ik glimlach voorzichtig naar haar. “Ik wil niet meer terug naar de les, hoor… Ga jij maar, straks krijg je problemen…” zeg ik. “Nee… Nee, als jij niet gaat, ga ik ook niet.” zegt ze. “Why are you so good to me?” zeg ik zachtjes. “Je hebt troost nodig, en ik ben er voor je.” zegt ze lief. “Thanks.” zeg ik dankbaar. “Waar gaan we nu heen? We kunnen hier niet de hele tijd blijven…” zeg ik denkend. “We can go to my place?” stelt ze voor. Ik knik.