~Harry Styles~

Ik ging in mijn bed liggen. Ik was kapot. Mijn hoofd bonkte. Amy wist niks meer. Het was raar. Ik miste haar. Maar de dokter zei dat ik niks mocht overhaasten. En dat het beste is gewoon haar opnieuw leren kennen. Maar als ze zich dan alles terug kon herinneren dan was ik de boeman. Als alles terug kwam van T.Y. en mij. Ik wou haar geen pijn doen maar hij dwong me. Ik wou haar helpen. Ik wou haar niet laten afzien. Misschien was het dan goed dat ik haar opnieuw kon leren kennen. Ja ik ging niks zeggen. Besloot ik dan maar. Ik deed even mijn ogen toe en al snel werd ik in een groot zwart gat gezogen.

4 uur s'nachts

Ik werd wakker door geluid op de gang. Ik zuchtte. Ik haat ziekenhuizen. Ik stond recht en liep naar de gang. Er was net een man binnen gebracht. Hij was serieus zat. Ik liep naar de kamer van Amy. Ik stak mijn hoofd naar binnen en ze was een boek aan het lezen. Ik liep stilletjes naar binnen. 'Hey.' Zei ik. Ze schrok op en keek me met een glimlach aan. 'Hey.' Zei ze. 'Moet je niet slapen?' Vroeg ik verbaasd. 'Kan ik ook aan jou vragen.' Zei ze lachend. 'Touché.' Glimlachte ik. Ze klopte naast haar op bed. 'Weet je, je bent schattig met je krulletjes.' Zei ze schattig. Ik grinnikte en keek blozend naar de grond. 'Je bent ook schattig als je bloost.' Zei ze en kneep in mijn wangen. Ik grinnikte. 'Jij bent altijd schattig.' Zei ik. Ze draaide met haar ogen en stompte tegen men arm. 'Ik ben moe.' Geeuwde ze. 'Slaap dan maar.' Zei ik. 'Nee ik wil niet alleen slapen.' Zei ze en pakte haar boek weer. Ik pakte het boek af en legde het op de kast. Ik deed teken dat ze moest opschuiven en dat deed ze ook. Ik kwam naast haar liggen. 'Zo beter?' Fluisterde ik. 'Uhu, veel beter.' Mompelde ze. 'Waarom wil je niet alleen liggen?'
'Omdat ik bang ben dat ik weer zelfmoord wil plegen.' Mompelde ze. Wat had ze een zelfmoordpoging gedaan. Shit hier wist ik niks van hadden wij dit gedaan. Dit moest stoppen. Ook al wist ze niks meer dit moest stoppen. 'Er gaat je niks overkomen, slaap maar wat.' Zei ik en gaf haar een kus op haar kruin. 'Dankje Hazza.' Zei ze en niet veel later vielen haar ogen dicht. Ik sloeg mijn arm rond haar en viel ook in slaap.