Anna 5

Anna



Ik pak mijn moeders arm vast en ze draait rond.
Ik heb het gevoel alsof ik in een nauwe buis zit en ik kan even geen ademhalen.
Dan staan we opeens voor het station.
We lopen naar perron 9. Ik weet wat ik moet doen, dat heeft mijn moeder al vaak uitgelegd.
Met mijn koffer op een karretje ren ik op de muur tussen perron 9 en 10 af.
Even later sta ik op perron 9 3/4.
Als ik omkijk zie ik mijn moeder ook door de muur verschijnen.
Samen lopen we door de mensenmassa richting de grote rode trein.
Ik neem snel afscheid van mijn moeder.
Ze helpt me mijn koffer in de trein te hijsen.
Ik sleep mijn spullen mee naar een lege coupé en ga zitten.
Ik kijk door het raam en zie dat de andere kinderen ook instappen.
Dan begint de trein langzaam te rijden.
Ik zwaai naar mijn moeder totdat ze niet veel meer is dan een zwart stipje.