Hoofdstuk 44

Peter en ik lopen hand in hand door de stad. Ik weet dat ik gister al in de stad ben geweest maar ik moet nog een nieuwe deken hebben en Peter moest nog iets ophalen in de stad. Peter knijpt in mijn hand en ik kijk hem aan. “Wat is er”vraag ik. “Ik wilde jou ogen alleen even zien.” Ik glimlach breed en geef Peter dan een klein kusje op zijn mond. “En ik wilde jou lippen even proeven”zeg ik als ik mijn lippen van de zijne afhaal. Ik leg mijn hoofd op de schouder van Peter en we lopen door. Ik bekijk een paar etalages en stop dan met lopen als ik langs een kledingwinkeltje loop. Ik blijf staan en bekijk de etalage. Ik zie een super leuke blazer hangen, waar ik al heel lang naar opzoek ben. Ik moet hem hebben. “Wat is er”vraagt Peter en hij legt zij hand op mijn rug. “Ik moet die blazer echt hebben.” “Nou dan ga je hem halen.” “Dat kan ik niet.” “Waarom niet?” “Ik heb al mijn geld gister al besteed, toen ik met Ilja aan het shoppen was.” “Dan betaal ik hem voor je.” “Nee. Dat hoeft niet. Laat maar zitten.” Ik haak mijn arm weer door die van Peter en probeer hem mee te trekken. “Nee, we laten het niet zitten. Ik betaal hem voor je. Kom.” Peter pakt mijn hand vast en trekt me mee naar binnen. Oh, wat is hij toch weer koppig.

Na een uurtje kom ik de winkel uitgelopen met een tas vol met kleren. Peter heeft me wel verwend zeg, ook al wilde ik het niet. Tuurlijk, het is leuk als je iets krijgt maar Peter heeft alles betaald. De volgende keer loop ik de winkel uit. Ik haak mijn arm door die van Peter en we lopen verder. “Dank je wel voor de spullen.” “Geen dank. Ik doe alles voor mijn meisje.” Ik bloos en laat mijn hoofd tegen Peter’s schouder vallen. Peter stopt met lopen en kijkt me aan. Daarna drukt hij zijn lippen op de mijne en zoent me even kort. Ik zoen terug en dan hoor ik een stem die ik heel goed herken. Ik haal mijn lippen van die van Peter af en kijk op. Ik zie Vincent en Naomi onze kant oplopen en ik haak mijn arm weer door die van Peter. “Aimee”zegt Vincent vrolijk als hij me ziet. “Hé Vincent.” Ik haal mijn arm uit die van Peter en geef Vincent en knuffel. Naomi geef ik maar geen knuffel, aangezien ik haar totaal niet mag. “Hé Naomi”zeg ik met een nep glimlach. Naomi doet haar zonnebril af en bekijkt me. “Oh hoi, interviewster.” Ze wendt haar gezicht weer ongeïnteresseerd af en bekijkt haar nagels. Ik kijk Vincent maar aan, want als ik naar Naomi zou kijken zou ik me echt gaan irriteren. “Mijn broertje belde me een week geleden. Hij zei dat je in Engeland was, voor je werk.” “Ja, dat is waar. Ik moest Charlie interviewen.” Ik tover een nep glimlach op mijn gezicht maar in werkelijkheid is mijn humeur helemaal weg. Ik was net nog zo blij maar dat ben ik nu niet meer. Ik was zo blij dat ik Charlie niet meer hoefde te spreken en ook niet meer aan hem dacht. Ik was zo blij met Peter en nu kom ik Vincent tegen. Leuk dit. “Dat zei hij. Hij was blij je weer gezien te hebben.” “Oh”zeg ik kortaf. Ik heb hier helemaal geen zin in. “Wat heb ik nu gehoord. Heb jij gevochten met Esther”vraagt Vincent aan mij. Ik knik mijn hoofd en ga dichter tegen Peter aanstaan. “Ja, dat zei Esther ook al tegen mij. Jij durft wel”zegt Naomi bijdehand. “Ja, Aimee durft veel”zegt Peter. Gelukkig is hij mij voor, voordat ik echt had uitgehaald naar Naomi. “En wie ben jij”vraagt Naomi, weer alsof ze beter is dan iedereen. “Ik ben Peter.” Vincent kijkt mij aan en vormt met zijn lippen het woord vriendje. Ik knik met mijn hoofd en haak mijn arm door die van Peter heen. “Jij bent Aimee’s vriendje”zegt Vincent. “Ja dat klopt helemaal. Ze maakt me super gelukkig”dat laatste zegt Peter, terwijl hij naar mij kijkt. “Ach jullie zijn zo schattig samen”zegt Vincent. “Het zal wel”zegt Naomi ongeïnteresseerd en bekijkt haar nagels weer. “Nou wij moet gaan. We hebben een afspraak met iemand”zegt Vincent en geeft me een knuffel. Vincent zegt Peter gedag maar dan met zo’n jongens groet/knuffel. Het is maar hoe je het wilt noemen. “Leuk je te leren kennen”zegt Vincent tegen Peter. “Ja, hetzelfde.” Vincent richt zich tot mij en kijkt me met een glimlach aan. “Ik bel je nog wel een keer.” “Is goed. Doeg.” “Dag”zegt Vincent nog voordat hij meegetrokken wordt door Naomi. Peter en ik lopen weer verder. “Dat was de broer van Charlie”zeg ik. “Ja, zoiets dacht ik al. Aardige gast.” “Dat is hij ook. Jammer dat hij met zo’n kreng heeft.” “Ik merkte al aan je dat je haar niet zo mocht.” “Is dat zo goed te merken da?” “Ja, heel goed.” Ik grinnik even. Dan gaat mijn mobiel opeens af in mijn zak en haal ik hem uit mijn zak. Ik zie dat Ilja belt. Het zal vast wel belangrijk zijn anders belt ze niet. “Ik moet deze even nemen”zeg ik. “Is goed. Neem jij op, dan ga ik hier even naar binnen.” Peter wijst naar een juwelier en ik knik. “Is goed.” Ik druk op het groene hoorntje en ik hoor Ilja’s stem gelijk door mijn mobiel. “Aimee!” “Ja, wat is er.” “We zijn iets helemaal vergeten”zegt Ilja gestrest. “En dat is?” “Gwen’s vrijgezellenfeest.” “Shit. Dat zijn we helemaal vergeten.” Mensen die over straat heen lopen kijken me allemaal raar aan. “Ja, dat zeg ik net. Wat moeten we nu doen? Dat feest is morgen al.” “Misschien kunnen we toch nog wat regelen. Jij bent altijd zo creatief. Verzin eens iets.” “Ik weet denk ik wel wat. Maak je geen zorgen, ik ga het regelen.” “Denk je dat je dat alleen kan?” “Bruno helpt me wel. Blijf jij maar lekker bij Peter. Je mag niet naar huis komen van mij. Ik verbied het je.” “Weet jij iets, wat ik niet weet?” “Misschien. Ik moet ophangen, Bruno staat voor de deur. Ik zeg alleen. Geniet van de rest van de dag. Laters.” “Doeg Il.” Ilja hangt op en even later druk ik op het rode hoorntje. Wat weet Ilja wel en ik niet? Wat is Peter van plan?