18

Met gehaaste passen lopen we richting Perkamentus.
Als we daar aankomen staan Fleur en Victor er al, en een of andere blonde tut. Maar Perkamentus is negens te bekennen.
‘Hallo, jullie weten natuurlijk allemaal al wie ik ben’ begint de blonde ‘nee dat w- ‘ wil ik er tegenin gaan maar ik word al snel afgekapt. ‘tututut, niet praten als ik niks vraag’ zegt ze ik trek mijn wenkbrauwen op. Wat een stom wijf. ‘nou laten we beginnen met de jongen die bleef leven!’ zegt ze terwijl ze Harry bij zijn shirt, mee de bezemkast intrekt. Toen was het stil. Ik had geen behoefte om met Victor of Fleur te praten dus zette ik mijn gehoor ‘open’ ik was benieuwd hoe erg die Rita huppeldepup nou echt was. Dan wist ik wat ik kon verwachten. ‘een jongen van 12’ hoor ik de stem van Rita. ‘nou eigenlijk ben ik- ‘
Hoor ik Harry. ‘hoe is het om de jongste ooit te zijn’ hoor ik Rita weer. ‘Blaire is jong- .’ probeert Harry. ‘bedankt voor je tijd, stuur je Blaire even naar binnen?’ hoor ik Rita weer.
Snel sluit ik mijn gehoor af. ‘Dat was nou niet echt diepgaand hé Harry?’ vraag ik als hij naar buiten komt. ‘heb je meegeluisterd’ vraagt hij fluisterend vanwege Victor en fleur. ‘uhu’ mompel ik.‘succes’ zeg Harry nog als ik naar binnen stap.
‘dus jij en De Harry Potter zijn oude vriendin’ vraagt ze. ‘ja we ken- ‘ begin ik maar ook ik word afgekapt. ‘hoe lang ken je Harry al?’ ‘al bijna mijn hele l- ‘ en weer word ik afgekapt.
‘’hoe is het nou om de jongste te zijn?’’ vraagt ze. Ik draai met mijn ogen ‘nou het is ni- ‘ en weer afgekapt, nu was ik er klaar mee ‘KUNT U DAAR MEE STOPPEN? U WILT TOCH Z’N DOM INTERVIEW LAAT ONS DAN VEROMME EEN KEER UITPRATEN!’ schreeuw ik.
Rita kijkt me ietsjes geschrokken aan, maar kijkt me dan woedend aan. Ik draai me om gooi de deur open en loop met gehaaste passen richting Harry, die waarschijnlijk alles gehoord heeft want ik zie dat hij zijn best moet doen om niet in lachen uit te barsten. ‘zullen we gaan?’ vraag ik op een weer wat kalmere toon. ‘is goed hoor’ grijnst Harry. Als we op de Hal lopen begint Harry met praten ‘je weet dat ze nu juist roddels over je gaat verspreiden?’ zegt hij twijfelend. ‘ze doet haar best maar’ grom ik.
‘had ze me maar moeten uitlaten praten’. Zeg ik er achteraan.
Als we in de Common Room aankomen is het al veel drukker zodra we één stap naar binnen zetten is het stil. ‘hoe was het interview?’ vraagt iemand. ‘mag ik het vertellen?’ fluistert Harry. Ik haal mijn schouders op. ‘doe je best’ mompel ik.
Als Harry het hele verhaal heeft verteld kijkt iedereen me eerst met open mond een maar sommige beginnen dan met klappen. Harry lacht naar me en ik lach terug.
Snel sta ik op en loop naar Harry. ‘zullen we even naar buiten? ’ vraag ik. ‘ja is goed’ antwoord hij.
Als we buiten zijn gaan we in de schaduw onder een grote boom zitten. ‘ik ben zenuwachtig voor morgen.’zeg ik tegen Harry. ‘ik ook’ mompelt hij.
‘als we allebei levend uit dit toernooi komen ga ik kijken of ik Jager kan worden voor Griffoendor’ zeg ik. ‘dat moet je zeker doen’ zegt Harry glimlachend.
Ik vond zwerkbal een leuke sport ik had het een keer gedaan met Fred, George, Ron, Harry Ginny en nog een paar mensen uit Griffoendor, en volgens hun was ik er goed ik, dus ja ik kon het altijd proberen.
‘heeft Ron zelf nog iets over de dranken tegen jou gezegd?’ vraag ik aan Harry. Harry schud zij hoofd
‘hij zelf niet, Hermelien moest het doorgeven, maar omdat ik het al wist was ik nou niet echt enthousiast aan het meeluisteren. ‘maar misschien zeiden ze wel iets wat we nog niet wisten?’ vraag ik nerveus. ‘nee, ik weet zeker van niet’ stelt Harry me gerust.
Zo zitten we nog een tijdje als het tijd is om te gaan lunchen.
Als we in The Great Hall aankomen zien we Hermelien met Ron zitten, en aangezien de we zo onderhand weten dat als wij daar gaan zitten Ron wegloopt gaan we een eindje veder van hun zitten. Hermelien glimlacht triest naar me, ik glimlach even snel terug.
Ik kreeg geen hap naar binnen, ik was veel te zenuwachtig voor morgen. ‘je moet wel wat eten!’ hoor ik Harry naast me zeggen. ‘maar ik heb geen honger’ grom ik. ‘nee ik ook niet, maar straks val je flauw.’ Houd Harry koppig vol. ‘breng jij me dan naar madame Plijster?’
Snauw ik. Einde gesprek. ‘sorry’ mompel ik uiteindelijk. ‘is niet erg, ik snap het ook wel dat je zenuwachtig bent, maar ik maak me gewoon zorgen..’ zegt hij zacht.
‘bedankt’ zeg ik en ik geef hem een knuffel.
Uiteindelijk heeft Harry me toch zo ver gekregen om een muffin te nemen.
Als we naar de lunch in de Common Room aankomen is er nog bijna niemand,
Langzaam stroomt het vol. Harry en ik krijgen zo ongeveer 100x per minuut te horen of we al weten wat ze eerste opdracht is, maar Harry en ik zijn niet verplan om dat te vertellen.
Want dan krijg je de vraag: hoe weten jullie dat? En dan is Hagrid erbij.
Hermelien komt naar me toe ‘moet ik je nog helpen met een bepaalde spreuk?’ vraagt ze voorzichtig. ‘nee, hoeft niet ik wil juist nog even rusten. En de spreuken gaan prima’ zeg ik. ‘oké, ga je nu naar de slaapzaal?’. ‘ja ik ga ff douche en dan misschien al slapen’ antwoord ik. ‘toch bedankt voor het aanbod!’ zeg ik nog als ik bovenaan de trap sta.
Als ik klaar ben met douchen en in bed lig van ik sneller in slaap dan verwacht.