Hoofdstuk 9

Vanuit Rein:

'Whoow, wat is er met Owen' vraagt lisa. maar wij weten het ook niet.'Zal ik achter hem aan gaan' vraag ik.' nee doe maat niet, Owen belt ons wel als hij er over wilt praten' zegt Daan.Ondertussen is de moeder van daan er, Lisa gaat ook nog even mee naar Daan's huis. 'Whoow, Wat een groot huis heb je!' zegt LIsa en ze staart naar het huis.'Haha, Ja ik weet het' zegt Daan en we lopen naar binnen. We lopen meteen door naar de Game kamer, er staat een wii, playstation, tafel voetbal en nog veel meer. k geef een boxs aan Sam & Jorn die aan het wiien zijn.'Zullen we een potje tafel voetballen' vraag ik aan de jongens.'Sorry, maar ik moet nu echt naar huis, het is al 22.00 en anders word me vader boos' zegt Lisa.'Ja dus je kan toch wel even blijven' zegt Ales. Ik zie dat Lisa tranen in haar ogen krijgt en rent weg en Ales rent achter haar aan.


Vanuit Lisa:

Sorry, maar ik moet nu echt naar huis, het is al 22.00 en anders word me vader boos' zegt ik.'Ja dus je kan toch wel even blijven' zegt Ales. Ik krijg tranen in mijn ogen en ren weg.Achter me hoor ik als roepen maar k heb geen zin om te stoppen. K ren naar buiten. Ik zie een bankkje staan en ga er op zitten. Ik voel een arm om me heen, en kijk opzij naar Ales. hij geef me een kus en geeft he een knuffel, hij vraagt niks hij troost me alleen dat is fijn. Na 5 minuten laat ales me los. ik zie dat hij ook tranen in zijn ogen heeft. 'waarom huil je' vraag ik.' Het doet me pijn om mijn prinses te zien huilen ' zegt hij. ahh wat lief denk ik bij mezelf. ' waarom rende je weg??' vraagt Ales. en ik begin te vertellen: k woon bij mijn vader, mijn moeder is al 8jaar dood. ik heb een zus van 19 maar die is verhuist naar Londen, want daar woont heer vriend en nog een broer van 16, en die is model, en mijn vader is mega trots op hem, maar daarom zegt hij dat ik alles fout doe en dat ik een mislukkeling ben, ik word geslagen door mijn pa, en daarom slaap ik bijna elke avond bij Joline maar nu is ze in het ziekenhuis dus moet ik thuis slapen' zeg ik en begin weer te huilen. Ales heeft tranen in zijn ogen en ik geef hem een knuffel daarna sta ik op en loop weg. Dan pakt Ales me hand en zegt:'Schat, ik ben er voor je, en jij gaat niet tegug naar je pa, je blijft bij mij,Daan,Rein en Nils slapen tot Joline weer beter is!' zegt Ales streng tegen me.' Maar ik heb geen spullen en me vader word heel erg boos als ik niet thuis kom' zeg ik. 'Kom dan gaan we naar je huis rennen naar binnen halen we je spullen en rennen weg' zegt Ales met een lach en ik lach ook.'wacht ik pak me fiets en dan ge je achterop' zegt Ales terwel hij al naar zijn fiets rent. god, wat hou ikvan die jongen' zeg ik zacht. Ik zie dat Ales er aan komt en ik spring bij hem achterop.'yeahh ik hoef nii te fietsen' zeg ik en begin te bewgen op de fiets. 'Lies, stop straks vallen we' zegt Ales maar het is al te laat......