Dag 17 - Begin

Het nieuwe jaar is ondertussen weer begonnen en het doet raar om plots overal 2013 te zien verschijnen. Net zoals ik het ergens een beetje vreemd vind dat de overgang van het ene naar het andere jaar altijd zo uitbundig gevierd moet worden, met zoveel poespas errond. In sommige gevallen wordt het zelfs extravagant.
In principe blijft het maar een gewone nacht en dag. Het zijn de mensen die van dit soort dingen gelegenheden gemaakt hebben om te feesten. Niet dat ik daar ook maar iets tegen heb of zelf ook maar het begin van het nieuwe jaar niet vier. Integendeel. Ik geniet ook wel van de feestdagen en de gezelligheid die ermee gepaard kan gaan. Het is alleen grappig als je er even bij stilstaat. En dan lees ik de goede voornemens die iedereen maakt bij het begin van het nieuwe jaar.
Waarom?
Omdat een nieuw jaar een nieuw begin betekent, vol nieuwe moed en hoop, nieuwe gebeurtenissen en onvoorspelbare wendingen. Allemaal goed en wel, maar waarom wachten tot 1 januari met je voornemens? Waarom wachten tot het begin van het nieuwe jaar om je leven een nieuwe draai te geven? Waarom niet gisteren of zelfs maanden geleden al toen het in principe al nodig was? Je kan op elk moment zeggen ‘het is genoeg geweest’. Opnieuw beginnen hoeft niet gepaard te gaan met de start van een nieuw jaar. Maar het is zo gemakkelijk om te zeggen dat je het volgend jaar anders gaat doen, dat je het beter gaat aanpakken en dat er veel gaat veranderen. Soms klopt dat wel, maar vaak gebeurt het dat je op het einde van dat ‘nieuwe’ jaar terugkijkt en tot het besef komt dat er veel voornemens niet gerealiseerd werden en dat verlangens nog altijd onvervuld zijn. Het is niet vanzelfsprekend om aan te nemen dat 2013 jouw jaar zal worden of dat alles zal veranderen, maar het is niet verboden om te hopen en om te proberen, langzaam maar zeker. Je kan alleen maar kansen grijpen, ongeacht ze succesvol zullen zijn of niet. Soms gaat het hem om de ervaring, niet om het resultaat.
Hoewel ik het niet zo heb met het maken van voornemens voor 2013, doe ik het toch. En al zeg ik nu dat ik ze dit jaar eens niet zal breken, het zal toch wel gebeuren - naar jaarlijkse gewoonte dus. Het is nooit slecht om een doel te hebben, ik kan alleen maar zien hoe ik het ervan afbreng.
Misschien is het wel zo dat nieuwjaar een soort van nieuwe moed bij de mensen tot leven brengt die hen in staat stelt te hopen, beloften te maken aan zichzelf,… Iets waarvoor ze tijdens het jaar de kracht niet hebben.

Ik denk niet dat het mogelijk is om echt opnieuw te beginnen. Het is niet omdat het nu 2 januari 2013 is, dat alles van het voorbije jaar plots geen effect meer op me kan hebben. Wel lijkt het me aannemelijker dat een nieuw jaar gezien wordt als een nieuw ‘hoofdstuk’. Hoofdstukken die allemaal deel uitmaken van een leven.